Ward nie ma żadnych wątpliwości - choć wcześniej zdobywał juniorskie mistrzostwa świata, właśnie od połowy roku 2015 był w szczytowej formie. Widać to było nawet w polskiej lidze, w której startował znakomicie. Nie było po nim widać długiej przerwy spowodowanej wcześniejszym zawieszeniem. W wywiadzie dla angielskiego dziennika powiedział m.in., że nigdy wcześniej nie czuł się na torze tak dobrze i komfortowo, jak właśnie z czasie, gdy wrócił do zawodowego żużla i podpisał w Polsce kontrakt ze SPAR Falubazem Zielona Góra. - To były prawdopodobnie najlepsze zawody, jakie zaliczałem - przyznał.
Umowa ze SPAR Zielona Góra była podpisywana w kontrowersyjnej atmosferze. Ward wycofał się ze słownej umowy z KS Toruń i przeniósł się do klubu, w którym nie był akceptowany przez część kibiców. W wywiadzie mówi: - Myślałem o wszystkim. Pewnie nie powinienem podpisać umowy w Zielonej Górze. Zrobiłem sobie tym wielu wrogów wśród moich fanów w Toruniu. Ale chciałem być wielkim nazwiskiem w wielkim klubie, wejść do play-off. To była część mojej decyzji. Na tamten czas wydawała się to najlepsza opcja.
- Pamiętam sam wypadek, ale nie pamiętam tego, co działo się później, w nocy. Chciałem wyjechać na zewnątrz, ale był tam mój kolega (Patryk Dudek). Nie pamiętam, bym wpadł w dziurę czy popełnił błąd - ocenia. Podkreśla, że kojarzy tylko moment, w którym doszło do kolizji z Artiomem Łagutą. A później? - Nie czułem niczego - przyznaje. Wspomina jedynie, że widział dookoła wielu ludzi.
Na zdjęciu: konferencja lekarza SPAR Falubazu po wypadku Warda.
Okres po kolizji ocenia jako 'rozmyty'. - Byłem dość przytomny, ale tak naprawdę nie myślałem o tych wszystkich rzeczach - wspomina Ward podkreślając, że był wtedy pod wpływem środków zaaplikowanych przez lekarzy. Wszystko to powodowało, że nie był w pełni świadomy. Przyznaje jednak: - Nie sądziłem, że wypadek był aż tak paskudny.
Trzy miesiące po tym, jak doznał obrażeń kręgosłupa, Ward akceptuje, że nigdy nie będzie mógł chodzić - ocenia 'Daily Echo'. - Nic nie mogę zrobić. I to jest najtrudniejsze. Nie mogę tego zmienić bez względu na to, jak dobrzy są lekarze czy też ile pieniędzy dostanę - przyznaje Ward. Docenia bardzo zaangażowanie środowiska żużlowego, które próbuje mu pomóc finansowo.
Ward nie ma wątpliwości - w ogromnym stopniu pomaga mu obecność jego dziewczyny Lizzie. Odkąd skończył się dla niego sezon, jest z nim codziennie. - To przede wszystkim dzięki niej byłem w stanie zaakceptować wszystko co się stało - mówi.
Ward wiąże ją z Australią. - Mamy zamiar kupić dom po powrocie. Chcemy żyć na Gold Coast i po prostu spróbować rozpocząć nowe życie. Ale plan jest też taki, by wracać (na Wyspy - red.) co roku i być częścią tego sportu najlepiej jak potrafię - deklaruje.
- Chcę podziękować Middo (Neil Middleditch - menedżer Poole Pirates) (...). Również Lizzie, moim rodzicom za przybycie, bratu. Przez pierwszy miesiąc moi mechanicy byli przy moim łóżku każdego dnia. Mój doradca finansowy, Steve Hall, zajmuje się największymi gwiazdami na świecie, ale wciąż ma dla mnie czas. To zdumiewające. Mark Lemon (kierownik drużyny Australii - red.) - zrobił tak wiele. I jeszcze Chris (Holder; na zdjęciu obok Warda w czasach kariery w Toruniu - red.). Jest tak wielu ludzi, którzy po prostu zrobili dla mnie tak wiele - opowiada w angielskim dzienniku.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze