Stara nawierzchnia ul. Szerokiej i Królowej Jadwigi sprawiała wiele problemów w utrzymaniu. Najgorzej było zimą. Piesi musieli omijać dziury. Szare płyty z norweskiego skiferu ułożone przy budynkach były cienkie i nie wytrzymywały ciężaru wjeżdżających na deptak aut. Czerwone - leżące pośrodku traktu i wykonane z rdzawego skarsitu ze Szwecji - były bardziej wytrzymałe. Nie pękały, za to odklejały się od podłoża. Pasaż był bezustannie naprawiany. Tylko w latach 2002-2005 na jego remonty poszło 86 tys. zł; najwięcej w 2004 r. - 25 tys. zł.
Remont ul. Szerokiej i Królowej Jadwigi rozpoczął się w październiku 2008 r. W ciągu 10 miesięcy drogowcy wymienili nawierzchnię na 376-metrowym pasażu. Ułożyli: 900 m ścieku z krawężnikiem; 2900 m kw czerwonej kostki - 64 tys. sztuk; 177 m kw czarnej kostki - 2,3 tys. sztuk; 900 m kw szarej kostki - 19,9 tys. sztuk; 1700 m kw granitowych płyt - 2,4 tys. sztuk. Na deptak wysypano 3400 ton tłucznia kamiennego ze skały melafirowej. Ułożony na nim cały materiał ważył 5 tys. ton. Modernizacja deptaka kosztowała 8,8 mln zł.
W latach 1998-2000 było to jedno z najniebezpieczniejszych miejsc w mieście. Z przygotowanego na zlecenie Miejskiego Zarządu Dróg raportu ?o stanie bezpieczeństwa ruchu drogowego" wynikało, że dochodziło tam średnio do 32 zdarzeń drogowych rocznie. Było to zarazem najgorsze miejsce dla przechodniów - do wypadków z ich udziałem dochodziło głównie na pasach przez ul. Odrodzenia koło Miejskiej Przychodni Specjalistycznej.
Przebudowa ulic w tej okolicy zaczęła się w 2005 r. Po jej zakończeniu zmiany okazały się znaczące. Dzięki nim do układu komunikacyjnego włączona została ul. Dąbrowskiego, która była ślepa, a na odcinku przy dworcu PKS pełniła rolę peronu dla podróżujących. Zmieniła się też geometria skrzyżowania ulic Odrodzenia, Przy Kaszowniku i Uniwersyteckiej. Zyskała owalny kształt i pięć wlotów z sygnalizacją świetlną.
W miejscu gdzie dziś biegnie nowoczesna droga łącząca Skarpę z Kaszczorkiem jeszcze kilkanaście lat temu rósł las, a dzieci zjeżdżały na sankach do głębokiego jaru. Przez rok robotnicy z firmy Strabag położyli 1350 m szerokiej asfaltówki wraz z chodnikiem i ścieżką rowerową. Przy jezdni wyrosły latarnie.
Dużym wyzwaniem dla budowlańców było wzniesienie 40-metrowego wiaduktu nad ulicą Szczęśliwą. A największym - okiełznanie wznoszącej się przy drodze stromej skarpy. Wszystko kosztowało 11,6 mln zł, z czego 75 proc. przydzielił zarząd województwa z unijnego funduszu rozwoju regionalnego. Przedłużona ulica ciągnie się od pl. Honorowych Dawców Krwi przy stacji pogotowia, przez las do ulicy Turystycznej - w okolicach cmentarza.
Szosa Lubicka za skrzyżowaniem z ul. Olsztyńską i Ligi Polskiej zmieniała się z dwujezdniowej w wąską i niebezpieczną drogę jednojezdniową. Przetarg na realizację inwestycji wygrała firma Strabag. Jej robotnicy najpierw zbudowali od nowa południową nitkę trasy o długości 1,9 km. Potem zabrali się za kapitalny remont istniejącej jezdni północnej.
Poza dwoma nitkami jezdni na przebudowanym odcinku powstały jeszcze dwa skrzyżowania, ścieżka rowerowa, a na wysokości centrum handlowego Bielawy - przejście podziemne dla pieszych. Modernizacja Szosy Lubickiej pochłonęło prawie 21 mln zł. Miasto zapłaci tylko 25 proc. tej kwoty, reszta była finansowana z puli Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.
Szosa Bydgoska to pierwsza wylotówka, zmodernizowana dzięki funduszom Unii Europejskiej. Przebudowa ostatniego 1,5-kilometrowego odcinka trasy prowadzącej na Bydgoszcz zaczęła się w lipcu 2005 r. Remont objął fragment od Polchemu do granicy miasta. Nawierzchnia tej części trasy była w opłakanym stanie. Od strony Przysieka ulica była wąska i pozbawiona poboczy. Dwujezdniowy odcinek zaczynał się dopiero na wysokości zakładów chemicznych.
Dobudowano 800-metrową drugą, południową nitkę między Polchemem a przejazdem kolejowym. Oprócz tego pojawił się nowy chodnik, oświetlenie i zatoka autobusowa. Przebudowy doczekało się też skrzyżowanie z ul. Starotoruńską, prowadzącą do zakładów w sąsiedztwie Portu Drzewnego oraz Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej. Modernizacja pochłonęła 7,5 mln zł, z czego 5,6 mln to dotacja unijna.
Pl. Hoffmana to jedno z najruchliwszych miejsc w Toruniu. Biegnie tędy wylotówka na Bydgoszcz, a dodatkowo krzyżują się tam jeszcze miejskie ulice Bema i Fałata. Przed przebudową skrzyżowanie było skomplikowane i mało intuicyjne, dlatego często dochodziło na nim do stłuczek i wypadków. W latach 2007-2009 policyjne statystyki odnotowały tam aż 136 kolizji drogowych. W zestawieniu toruńskich trójkątów bermudzkich przygotowanym przez Gazetę i towarzystwo ubezpieczeń Ergo Hestia uplasowało się na piątym miejscu.
Kontrakt na modernizację placu wygrała firma Skanska. W ciągu ponad roku jej robotnicy zbudowali na środku skrzyżowania rondo z wyspą o 56-metrowej średnicy. Na owal kierowcy wjeżdżają zmodernizowanymi dwupasowymi jezdniami. W czasie prac drogowcy przebudowali wloty na skrzyżowanie. Wymienili też i przesunęli na północ biegnące przez plac torowisko. Zmodernizowali również kanalizację deszczową, wymienili oświetlenie i zagospodarowali zieleń. Na koniec zainstalowali sygnalizację świetlną przy przejściu dla pieszych Wokół ronda powstały nowe chodniki i asfaltowe ścieżki rowerowe. Cała inwestycja kosztowała prawie 8,5 mln zł. Ponad 6,8 mln zł dołożyła Unia Europejska.
Przebudowa trasy była niezbędna, bo asfalt był systematycznie rozjeżdżany przez tiry dowożące towar do centrów handlowych i obsługujące zakłady przemysłowe. Na jezdni powstały koleiny i dziury, ale największą bolączką kierowców były korki ciągnące się w godzinach szczytu od skrzyżowania z ul. Równinną aż za ul. Bukową.
Robotnicy przebudowali północną nitkę ul. Skłodowskiej-Curie od Równinnej do Chrzanowskiego i dobudowali drugą po stronie południowej. Zmodyfikowali dwa główne skrzyżowania trasy z ul. Równinną i Bukową oraz trzy mniejsze z ul. Klonową, Wierzbową i Palmową, a także wytyczyli pasy włączeń i wyłączeń z ruchu. Zmodernizowali też fragment torowiska i ułożyli nową pętlę dla wagoników. Na około 2-kilometrowym odcinku ul. powstały chodniki i ścieżka rowerowa. Wszystko kosztowało 34,6 mln zł.
Przed przebudową ul. Mickiewicza była szeroką arterią komunikacyjną Bydgoskiego Przedmieścia. Bez problemu mijały się na niej samochody, a po bokach jeszcze parkowały auta. Była jednak zniszczona, miała dziurawe chodniki, a kierowcy zostawiali samochody bez ładu i składu.
Trwająca od jesieni 2008 r. do września 2011 r. przebudowa kosztowała 13 mln zł. W jej wyniku ulica kompletnie zmieniła swój charakter: stała się wijącą się drogą z jednym pasem i rondami, przy której wytyczono nowe chodniki i ścieżkę rowerową, zasadzono zieleń i ustawiono ławki.
Firmy Strabag i Hermann Kirchner Polska weszły na plac budowy mostu drogowego przy ul. Wschodniej w połowie października 2010 r. Roboty rozpoczęły od organizacji zaplecza budowy i prace rozbiórkowych. Postawili kontenery biurowe i rozpoczęli wytyczanie dróg technologicznych do dowożenia sprzętu i materiałów na budowę. Pierwszą łopatę pod budowę rządzący naszym miastem i województwem wbili w listopadzie.
Przeprawa przy ul. Wschodniej wraz z dojazdami ma być gotowa w lipcu 2013 r. Za jej wzniesienie budowalńcy zainkasują 553 mln zł. Do tej kwoty trzeba doliczyć jeszcze koszty przygotowania inwestycji, czyli m.in. dokumentacji, promocji, wykupu terenów pod budowę i utrzymania biura realizacji projektu mostowego. W sumie wzniesienie mostu pochłonie około 700 mln zł, z czego 327 mln zł dostaniemy z unijnego programu Infrastruktura i Środowisko. Resztę pieniędzy miasto dołoży z własnej kasy i kredytu zaciągniętego w Europejskim Banku Inwestycyjnym.
Materiał promocyjny
Ogłoszenie Płatne
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze