To może być transfer, który da naprawdę wiele energii drużynie Stali Gorzów. Przemysław Pawlicki to ciągle wielki potencjał, który nieco uśpiono podczas ostatniego sezonu w Lesznie. Tam, w bardzo silnej kadrowo Unii, rola Pawlickiego została bardzo ograniczona. Stało się tak poniekąd ze względu na kryzys formy samego żużlowca, który był słabszy od innych zawodników drużyny z Leszna i stopniowo usuwał się w cień - chociażby swojego brata, Piotra Pawlickiego. Przemysław, 25-latek, to jednak ciągle żużlowiec o wielkich możliwościach - w 2011 r. był przecież brązowym medalistą mistrzostw świata juniorów. W Gorzowie jego pozycja będzie stabilniejsza niż w Lesznie - seniorski skład Stali jest bardzo mocny (Krzysztof Kasprzak, Niels Kristian Iversen, Matej Zagar, Michael Jepsen Jensen, Pawlicki), jednak szanse na sporą liczbę startów będą większe niż w Unii. A właśnie regularnej rywalizacji Pawlicki potrzebuje najbardziej, by znów imponować na torze.
Transfer, który przeszedł nieco bez echa - a szkoda. GKM, angażując Szweda, rozwiązał problem najbardziej rzutujący na jego wyniki w sezonie 2015. Wtedy brakowało jeszcze jednego wartościowego i pewnego seniora, który byłby w stanie regularnie podjąć walkę z gwiazdami rywali. Czy takim żużlowcem będzie Antonio Lindbaeck? Stawianie go wśród największych asów światowego żużla byłoby z pewnością nadużyciem. Jest jednak chodzącą energią, żużlowcem całkowicie nieprzewidywalnym i będącym w stanie skończyć mecz zarówno z kilkunastoma punktami jak i kilkoma. To nie problem dla GKM. Żużlowców stabilnych i równych ma sporo - Krzysztof Buczkowski i Rafał Okoniewski w pełni to zapewniają. Grudziądzanie potrzebują jedynie zdrowego Tomasza Golloba, który szczególnie na swoim torze będzie ciągle groźny, oraz kogoś właśnie całkowicie nieprzewidywalnego. W tej roli Lindbaeck sprawdzi się doskonale.
Amerykanin w KS Get Well Toruń przybywa na sportową emeryturę. To nie zarzut - raczej stwierdzenie faktu. Hancock nieuchronnie zbliża się do pożegnania z wielkim żużlem, a Toruń - klub stabilny, pewny, z dużymi aspiracjami - zapewni całkowicie inne warunki niż chociażby Rzeszów w roku 2015. Skąd tak wysoka pozycja Hancocka w zestawieniu TOP-5 transferów Ekstraligi? Amerykanin to stabilizacja. Być może nie będzie takim asem torów, jak chociażby w PGE Stali. Być może nie będzie wygrywał wyścigu za wyścigiem. Można być jednak pewnym, że kiedy przyjdą te najważniejsze, nominowane, KS Toruń będzie miał większe prawdopodobieństwo sukcesu niż za czasów Grigorija Łaguty. Hancock najbardziej przypomina o swoich możliwościach właśnie wtedy, gdy jest najbardziej potrzebny.
Transfer Duńczyka do Unii Leszno czyni z mistrzów Polski zespół o naprawdę oszałamiającym potencjale. Kildemand trafił do Wielkopolski w sytuacji, gdy klub żegnał się już z braćmi Przemysławem i Piotrem Pawlickimi. Ten ostatni, po prawdziwej operze mydlanej, zdecydował się jednak pozostać w Unii. Efekt to skład, w którym trudno znaleźć słaby punkt. Nie wiadomo tylko, jak Kildemand odnajdzie się w drużynie, w której trudno będzie już o seryjne zwycięstwa jak chociażby w Rzeszowie - mniej zdobywanych punktów wpłynie na jego gażę, a więc i możliwości inwestycji w sprzęt. Pewne jest natomiast jedno: o ile wspólnie startować będzie para Kildemand - Pawlicki porwie ona tłumy i zatrwoży przeciwników.
To KS Get Well Toruń jest królem rynku transferowego przed sezonem 2016. Angaż Słowaka (na zdjęciu: podczas spotkania z kibicami w Pizza Hut w Toruniu) to majstersztyk. Nie tylko dlatego, że to sprawdzony ligowiec, który jest do cna przesiąknięty profesjonalizmem. Vaculik bardzo konsekwentnie buduje swoją żużlową karierę, nie rozmienia się na drobne i stawia głównie na budowę marki w Ekstralidze. Oprócz wielkiej solidności ma też jeszcze jeden niezaprzeczalny atut - umiejętność budowy atmosfery. To lider, z którym chce się startować w parze. Zaś duet Vaculik - Hancock może być prawdziwą gwarancją sukcesów KST w ostatnich wyścigach meczów ligowych.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze