Moc zielonogórzan jest imponująca. Zielonogórzanie weszli na etap, w którym w Polsce zwykle wręcz bawią się z rywalami. W niedzielę w Kutnie zespół Polfarmexu wręcz zgnietli. Paliwa drużynie dostarcza trener Saso Filipovski, który skutecznie wpoił koszykarzom przeświadczenie, iż nie ma spotkań mniej i bardziej istotnych. We wszystkich trzeba wygrać tak, by jak najszybciej nie pozostawić złudzeń rywalom.
Stelmet gromi w Polsce i zadziwia formą w Europie. Już teraz w komentarzach dominuje opinia, że złoto Tauron Basket Ligi jest rozstrzygnięte.
Jeśli ktoś ma Stelmet pokonać, to właśnie drużyna Polskiego Cukru. Szeroki skład (zakładając powrót do gry kontuzjowanych), spore ambicje, stabilizacja finansowa, spore grono zawodników mogących wnieść do zespołu różne walory - to atut torunian. Niedzielne spotkanie dla jednych i drugich będzie wyjątkowo ważnym sprawdzianem możliwości. Stelmet musi wygrać - najlepiej znacząco. Jeśli Polskiemu Cukrowi uda wyrwać się zwycięstwo gościom, będzie to znak, że torunian stać w drugiej części sezonu na naprawdę wiele.
Dwaj liderzy z krwi i kości. Generałowie. Ostatnie instancje przejmujące piłkę wtedy, gdy drużyna potrzebuje przełamania. Ich pojedynek będzie hitem.
Koszarek to spryt, wyrachowanie. Nie pędzi ponad siły, nie musi być w roli głównej. Przejmuje piłkę i kontrolę nad meczem wtedy, gdy jest to najbardziej potrzebne.
Gibson (na zdjęciu: z piłką) to wulkan energii. Nie ma w nim takiego wyrachowania jak w przypadku Koszarka - jest za to przeświadczenie, iż rozgrywa właśnie życiowy sezon. Jeśli zdominuje rywalizację obwodowych tak, jak robił to w Arenie Toruń już nieraz (chociażby przeciwko świetnemu obrońcy, jakim jest Russel Robinson), Polski Cukier będzie miał realne szanse na zwycięstwo.
Jacek Winnicki i Saso Filipovski (na zdjęciu) to maniacy koszykówki. Jest dla nich czymś więcej niż pracą. Mogą godzinami analizować niuanse taktyczne. Kto kogo zaskoczy? Filipovski stawia na stabilizację - wiadomo, czego po Stelmecie się spodziewać. Będzie to najlepsza defensywa w TBL, nacisk czasami nawet trzech graczy na koszykarza z piłką, szybkie powroty do swoich zawodników, nieustanna presja. Winnicki stawia na szybkość. Ma drużynę, która uwielbia biegać, napędzać tempo akcji. To może być kluczowe, bo w Stelmecie miłośników sprintów akurat nie ma. Adam Hrycaniuk, Nemanja Djurisic czy Szymon Szewczyk wolą koszykówkę siłową, bardziej stacjonarną niż polegającą na nieustannym bieganiu od kosza do kosza.
To będzie największe wyzwanie Polskiego Cukru. Ponitka (na zdjęciu) to jednocześnie siła i szybkość, żywioł młodości ale i coraz większe doświadczenie. Świetna gra po wejściu pod kosz, ale i umiejętność rzutów z dystansu. A przede wszystkim - mentalność lidera, który nie obawia się niczego.
Kto ma pilnować Ponitkę? Michał Michalak zna go znakomicie, ale pod względem siłowym mu ustępuje. Fizycznie Ponitce sprostać może Markeith Cummings, ale jego sporo minut wpływa na rotację Polaków. Trudno zakładać, by Winnicki zaryzykował i do Ponitki posłał rzadko grającego Bartosza Bochno. Tu Polski Cukier będzie miał problem.
Wysoki Kanadyjczyk Sean Denison (w środku) to koszykarz, który idealnie wpisuje się w koncepcję zespołu Winnickiego. Jeśli Polski Cukier ma grać szybko, nieszablonowo i w tempie nieosiągalnym dla rywali, to dobra kandydatura. W sobotę Denison w Tarnobrzegu rozczarował. W 10 minut zaliczył pięć niecelnych rzutów i tyle samo przewinień. Tydzień powinien wystarczyć, by na treningach odpowiednio wdrożyć go w system Winnickiego. W niedzielę sporo czasu na parkiecie spędzać będzie koszykarz podobny stylem do Denisona - Rumun Vlad-Sorin Moldoveanu. To szansa, by Denison dał drużynie kilkanaście punktów. Rumun z pewnością groźny jest w ataku, ale słabszy w defensywie.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze