Toruń miał 84,6 m długości, 12,2 m szerokości i zanurzał się na 5,6 m. Statek napędzała trzycylindrowa tłokowa maszyna parowa o mocy 1,2 tys. koni mechanicznych. Nośność statku to 2850 ton, a pojemność brutto 2018 ton. Toruń z 26-osobową załogą pływał z maksymalną prędkością 10 węzłów. Na zdjęciu węglowce: Katowice, Toruń i Wilno w porcie przy nabrzeżu.
Statek do gdyńskiego portu wszedł w styczniu 1927 r. W uroczystości poświęcenia i podniesienia polskiej bandery uczestniczył ówczesny minister przemysłu i handlu, budowniczy portu w Gdyni Eugeniusz Kwiatkowski. Statek pływał, wożąc polski węgiel, głównie po Bałtyku i Morzu Północnym. Na zdjęciu Toruń wchodzi do portu poprzedzany przez duński lodołamacz.
W momencie wybuchu II wojny światowej Toruń stał zacumowany w gdyńskim porcie jako statek bunkrowy dla okrętów marynarki wojennej. Wycofujący się z miasta obrońcy zatopili węglowca w wejściu do portu. Na zdjęciu Toruń w czasie postoju w porcie widoczny od strony dziobu.
Niemcy szybko podnieśli Toruń, wyremontowali i wcielili do służby pod nazwą Hannes Freymann. W 1944 r. został zbombardowany i zatopiony przez samoloty alianckie w norweskim fiordzie. Ponownie podniesiony i prowizorycznie połatany, odholowany został na remont w Kilonii. Tam jednak puściły uszczelnienia, statek osiadł na dnie basenu i tak doczekał końca wojny. Na zdjęciu Toruń z ładunkiem drewna na pokładzie w niemieckim porcie Cuxhaven.
Po remoncie Toruń w maju 1946 r. wrócił do Polskiej Marynarki Handlowej. Pod polską banderą pływał do 1960 r. Wtedy został ostatecznie wycofany ze służby i oddany Zarządowi Portu w Gdańsku jako magazyn pływający MP-ZP Gda 20. W 1965 r. trafił na złom. Na zdjęciu: Toruń w doku Stoczni Gdyńskiej.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze