Naszą wędrówkę po dawnym Bydgoskim Przedmieściu rozpoczynamy na skrzyżowaniu obecnych ul. Mickiewicza i Sienkiewicza (dawniej: Mellienstrasse i Schulestrasse). Nazwa tej ostatniej - ul. Szkolna - wzięła się od kompleksu budynków edukacyjnych, na który złożyły się m.in. katolickie seminarium nauczycielskie z 1909 r. (dziś Wydział Sztuk Pięknych UMK) czy trzyletnia szkoła kształcąca nauczycieli z 1904 r. (dziś V LO). Jak widać na pocztówce, na Schulestrasse było więcej zieleni, a tramwaj skręcał w ul. Mellienstrasse.
Przejażdżka otwartym wozem, zwłaszcza latem, była całkiem przyjemna. Pierwszy tramwaj elektryczny pojawił się w Toruniu 1 lutego 1899 r. i jeździł właśnie z Schulestrasse na Dworzec Miasto. Wcześniej po mieście kursowały tramwaje konne. Na pocztówce widnieje błędny podpis: zamiast Wellienstrasse powinno być Mellienstrasse, jesteśmy wciąż na skrzyżowaniu dzisiejszych ul. Mickiewicza i Sienkiewicza.
Na brukowanej Mellienstrasse wzniesiono na przełomie XIX i XX wieku wiele reprezentacyjnych kamienic. Stukot końskich kopyt rozlegał się tu jeszcze w dwudziestoleciu międzywojennym, gdy dorożki zaczęły być wypierane przez taksówki. Tych ostatnich w latach 30. XX wieku było już pół setki.
Od początku trasa tramwajowe wiodła reprezentacyjną ul. Brombergerstrasse, czyli ul. Bydgoską. W drugiej połowie XIX wieku i na początku XX wieku powstawały tu charakterystyczne pruskie budynki szachulcowe. Na zdjęciu bogato zdobiona kamienica z 1910 r, dziś mocno niszczejąca.
Bydgoskie Przedmieście budowali Niemcy. Szachownicowy plan rozbudowy dzielnicy powstał już w 1889 roku, ale niektóre ulice, takie jak Krasińskiego czy Słowackiego, wytyczono dopiero na początku XX wieku. Na zdjęciu Parkstrasse, czyli ul. Konopnickiej. Nazwa ulicy wzięła się, oczywiście, stąd, że prowadziła do parku. W tle widać jeszcze las, nie zaś obecne gmachy przy ul. Mickiewicza.
Jednymi z pierwszych zabudowań Parkstrasse były charakterystyczne wille ryglowe, zwieńczone wieżyczkami, budowane także na Brombergerstrasse. Wznieśli je w latach 90. XIX wieku bogaci niemieccy przedsiębiorcy, właściciele m.in. tartaków i cegielni Joseph Houtermans i Carl Walter.
Zabytkowy park miejski w stylu angielskim, rozciągający się aż do ul. Reja, założono w 1817 r. na terenach pocegielnianych, stąd zresztą jego pierwsza nazwa - Park Cegielnia. Zarówno na początku XX wieku, jak i w okresie międzywojennym tętnił życiem.
Jedną z większych atrakcji była dolina ze stawem łabędzi. Niektóre stawy istnieją do dziś, dwa zlikwidowano w latach 60. XX wieku. Obecnie władze miasta odnawiają park, w którym powstaną m.in. nowe ścieżki.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze