Galeria muzycznych dziwaków pojawi się w toruńskim CSW [ZDJĘCIA]

Festiwal stworzyli Rafał Iwański i Rafał Kołacki z formacji HATI (na zdjęciu). Impreza rozpocznie się w czwartek w klubie NRD przy ul. Browarnej 6 - koncertami kilku polskich artystów tworzących muzykę elektroniczną. Dwa główne dni festiwalowe realizowane będą tradycyjnie w budynku toruńskiego CSW - w sali kolumnowej czyli tzw. kościele. - To niezwykłe miejsce oraz wnikliwy dobór artystów sprawią, że festiwal będzie naprawdę wielkim świętem współczesnej muzyki - opowiada Katarzyna Drewnowska-Toczko, rzeczniczka prasowa CSW.

W czwartek o godz. 20 w NRD zagrają RSS B0YS i Duy Gebord. RSS B0YS to tajemniczy duet muzyczny charakteryzujący się surowym, bezkompromisowym i ciężkim brzmieniem. Duy Gebord, czyli Radek Sirko, zaprasza na spotkanie z eksperymentalną elektroniką.

Następnego dnia impreza przeniesie się do CSW na Wałach gen. Sikorskiego 13. Rashad Becker z Niemiec to inżynier dźwięku, kompozytor muzyki elektroakustycznej. W galerii zagra także duet trębacza Wojtka Jachny i perkusisty Jacka Buhla. Mike Majkowski to australijski kontrabasista polskiego pochodzenia, który od lat mieszka w Berlinie. Magda Ter to polska artystka zafascynowana analogową muzyką elektroniczną, która regularnie gra na żywo na syntezatorach modularnych.

W sobotę w CSW usłyszymy zaś Franza Hautzingera - austriackiego trębacza, który od lat znajduje się na czele międzynarodowej awangardy muzyki improwizowanej. Hadron to szwajcarski duet, który tworzą perkusista Michael Wertmueller i basista Marino Pliakas. Artyści mają na koncie współpracę m.in. z Peterem Brötzmannem.

Krzysztof Topolski występuje pod pseudonimem Arszyn. To elektroakustyczny improwizator, autor soundartowych projektów, perkusista, kurator. Ciekawie zapowiada się także koncert Zdzisława Piernika - słynny trębacz eksperymentator urodził się w 1942 roku w Toruniu.

Bilety na jeden dzień kosztują 25 zł, za dwudniowe karnety zapłacimy 40 zł. Więcej informacji: www.cocart.pl/

Tajemniczy duet muzyczny charakteryzujący się surowym, bezkompromisowym i ciężkim technoidalnym brzmieniem. Artyści nie identyfikują się z żadnym gatunkiem muzycznym. RSS B0YS tworzą muzykę elektroniczną, w dużej mierze instrumentalną. Producentem ich pierwszej płyty był The Complainer, czyli Wojtek Kucharczyk, założyciel wytwórni mik!musik. Duet występował dotychczas na kilku dużych festiwalach w Polsce m.in. Tauron Nowa Muzyka, Unsound, a także w Niemczech, Norwegii i na Ukrainie. Styczeń 2015 to miesiąc premiery ich dwupłytowego albumu wydanego w kooperacji mik!musik i BDTA. Więcej informacji: https://www.facebook.com/RssBoys

Jednoosobowy projekt muzyczny, za którym stoi Radek Sirko. Eksperymentalna elektronika, groovebox, mikser, efekty, field recording, glitche, found sounds, konwersja audio, eksperymenty na plikach, no input. Pod szyldem Duy Gebord wydane zostały dwie kasety audio: mangrove (Wounded Knife, 2014) i kelp (Pawlacz Perski, 2014), CD-R mildew (BDTA, 2014) oraz dwa minialbumy wypuszczone własnym sumptem w 2013 r. Radek Sirko jest z wykształcenia kulturoznawcą i realizatorem dźwięku. Doktorant w zakładzie Filmoznawstwa i Wiedzy o Mediach Uniwersytetu Śląskiego. Stypendysta programu Młoda Polska 2014. Jego teksty publikowano na łamach Glissanda, Opcji i Ha!artu.

Więcej informacji: https://soundcloud.com/sir-rad

Inżynier dźwięku, kompozytor muzyki elektroakustycznej. Na co dzień pracuje jako specjalista wycinający matryce w berlińskim Dubplates and Mastering i w swoim postprodukcyjnym studio Clunk. Urodzony w Syrii w 1970 r., dorastał w Niemczech. Ten samouk ma ogromny wkład w kształt i brzmienie współczesnej elektroniki i awangardy muzycznej. Wykonywał masteringi nagrań co najmniej 1200 płyt tanecznych, elektronicznych i eksperymentalnych. Jego album Traditional Music of Notional Species Vol. 1 został uznany za jedną z najlepszych płyt roku 2013, m.in. przez opiniotwórcze pismo The Wire. Podczas elektroakustycznych koncertów, które Rashad Becker prezentuje na całym świecie, rozwija w różnych wariacjach wizje dźwiękowe zawarte na debiutanckim albumie.

Więcej informacji: https://soundcloud.com/pan_recs/rashad-becker-dances-iii-pan

Duet doświadczonych i wszechstronnych bydgoskich muzyków założony przez Wojtka Jachnę (trąbka, flugelhorn, elektronika), znanego m.in. z Innercity Ensemble, tria Jachna/Tarwid/Karch, Sing Sing Penelope, Contemporary Noise Sextet, i Jacka Buhla (perkusja, instrumenty perkusyjne), który grał w formacjach Alameda 4, Trzy Tony, Variete, Trytony). Duet wydał do tej pory cztery płyty: Pan Jabu, Niedokończone Książki oraz najnowszą Atropina. Trzecia płyta Tapes została opublikowana na bandcampie. Czwarta płyta została zarejestrowana przez Kubę Ziołka na strychu Biblioteki Miejskiej w Bydgoszczy i wydana przez Requiem Records jesienią 2014. Kierunek muzyki duetu jest trudny do zdefiniowania i wprowadza w konsternację największych koneserów muzyki. To połączenie improwizacji z nurtu free jazzu, elektroniki i rytmicznego transu.

Więcej informacji: http://jachnabuhl.bandcamp.com/

Australijski kontrabasista polskiego pochodzenia, urodzony w 1983 r., mieszkający w Berlinie. Aktywny na arenie szeroko rozumianej muzyki współczesnej. Od 2001 r. Majkowski pracuje na polu muzyki improwizowanej i poszukującej jako wykonawca, kompozytor i organizator. Mike wystepuje z reguły jako solista, ale także w wielu projektach wspólie z innymi muzykami jak Blip (z Jimem Denleyem), Roil (z Chrisem Abrahamsem i Jamesem Waplesem), Lotto (z Łukaszem Rychlickim i Pawłem Szpurą), w Hailu Mergia Trio (z Hailu Mergia & Tonym Buckiem) czy berliński kolektyw Koncert Minimal. Majkowski zainteresowany jest, rozwija i udoskonala możliwości techniczne kontrabasu. Zwraca szczególną uwagę na techniki smyczkowania, w szczególności tremolo. Majkowski dotychczas nagrał trzy solowe albumy na kontrabas.

Więcej informacji: https://sites.google.com/site/mikemajkowski

Artystka zafascynowana analogową muzyką elektroniczną, jedna z niewielu kobiet w Polsce, które regularnie grają na żywo na syntezatorach modularnych. Magda Ter współtworzyła grupy One Inch of Shadow i Brasil and the Gallowbrothers Band, których nagrania, poza blisko dziesięcioma albumami opublikowanymi w Polsce i USA, znalazły się na licznych kompilacjach z całego świata. Od początku najbliższa jej była analogowa elektronika, poszukiwania na tym polu, towarzyszyły jej również podczas wspólnej pracy z Tomkiem Mirtem.

Solo zadebiutowała w 2013 roku płytą Fingerprints, do której nagrania zaprosiła m.in. perkusistę Andrzeja Załęskiego. Zderzenie jego swobodnego stylu gry z minimalistyczną, choć wymykającą się prostym definicjom elektroniką tworzoną przy pomocy systemu modularnego, dobrze określa trzon zainteresowań artystki. W jej muzyce słychać zarówno echa krautrockowej motoryki, oniryczność psychodelii, jak i całkiem współczesne inspiracje awangardowym techno, ambientem, lo-fi i elektroakustyką.

Trębacz, kompozytor i improwizator, urodzony w 1963 r. Od 1981 do 1983 r. studiował na wydziale jazzowym dzisiejszego Uniwersytetu Sztuki w Graz, dopóki porażenie ust nie zmusiło go do sześcioletniej przerwy w graniu na trąbce. Po przeprowadzeniu się do Wiednia w 1986 r., od 1989 r. zaczął eksplorować trąbkę na swój własny i nieakademicki sposób.

Płyta Zong of se Boboolink, którą nagrał z saksofonistą Helge Hintereggerem, była jego pierwszym dziełem autorskim. Prawie roczny pobyt w Londynie przyniósł nowe pomysły i kontakty z takimi muzykami jak Kenny Wheeler, Henry Lowther, John Russel i Steve Noble. W 1997 roku Franz Hautzinger kupił trąbkę ćwierćtonową, co było decydującym etapem w jego karierze i przyczyniło się do powstania wyjątkowej płyty solowej Gomberg. Dzięki temu nagraniu Hautzinger znalazł się na czele międzynarodowej awangardy muzyki improwizowanej.

Więcej informacji: http://www.franzhautzinger.com/

Duet tworzą Michael Wertmueller, grający na perkusji i obsługujący instrumenty elektroniczne, oraz basista greckiego pochodzenia Marino Pliakas. Od 2004 r. stanowią sekcję rytmiczną Full Blast (P. Brötzmann/M. Pliakas/M. Wertmueller). Oprócz tria z Peterem Brötzmannem współpracowali przy różnych okazjach z takimi tuzami muzyki awangardowej jak m.in. Caspar Brötzmann, John Cale, Holger Czukay, Jaki Liebezeit, Mouse on Mars, KK.Null, Keiji Haino, Otomo Yoshihide i wieloma innymi. M. Wertmueller i M. Pliakas występowali w różnych składach na niezliczonej liczbie festiwali w Europie i Ameryce Północnej.

Więcej informacji: http://www.michaelwertmueller.com/ i http://www.marinopliakas.com/

Krzysztof Topolski to elektroakustyczny improwizator, autor soundartowych projektów, perkusista, kurator. W jego pracy kluczowe pojęcia to noise i soundscape. Interesują go poszukiwania w sferze perkusji oraz live electronic, muzyka improwizowana i elektroakustyczna, komponuje przy użyciu komputera, tworzy instalacje dźwiękowe oraz realizuje nagrania terenowe. Organizuje prezentacje i wykłady poświęcone muzyce współczesnej, akustycznej ekologii i sztuce dźwięku oraz prowadzi warsztaty. Jest kuratorem festiwalu Soundplay oraz cyklu warsztatów Dźwiękowiska w CSW Łaźnia w Gdańsku. Z saksofonistą Tomaszem Dudą tworzy projekt Arszyn/Duda. Publikował swoją muzykę w takich wytwórniach jak Sangoplasmo, Post Post, Nefryt, Monotype, Audiotong, Sqrt, Lado Abc, Plg, Konkretourist.

Więcej informacji: www.krzysztoftopolski.wordpress.com

Tubista urodzony w 1942 r. w Toruniu. Ukończył studia w warszawskiej PWSM w klasie Juliusza Pietrachowicza. Po otrzymaniu nagrody w 1970 na Ogólnopolskim Festiwalu Młodych Muzyków w Gdańsku rozpoczął swoją karierę jako solista. Wkrótce potem odniósł wiele sukcesów na recitalach w kraju i za granicą, m.in. na festiwalach i kursach wakacyjnych w Bayreuth, Witten, Darmstat, Bourges, Sztokholmie, Los Angeles. Jako pierwszy tubista w Polsce do swej gry na tubie wprowadził frullato, flażolety, glissanda, wielodźwięki i tzw. dźwięki czyszczące.

Rozpoczął także eksperymenty sonorystyczne z tubą preparowaną.  Jest on pomysłodawcą oryginalnej preparacji tuby. Polega ona na dołączeniu w miejsce krąglików dźwięczników od trąbki, skrzydłówki i puzonu. Zabieg ten czyni z tuby instrument posiadający cztery różne barwy. Używając oprócz tego do grania ustników od saksofonu i fagotu oraz tłumików można wydobyć z tuby dźwięki dalekie od jej naturalnej barwy. Zdzisław Piernik jest interpretatorem muzyki współczesnej. Ściśle współpracował z wieloma kompozytorami demonstrując im możliwości tuby naturalnej i preparowanej.