Urodzony w 1983 r. wokalista rockowo-metalowy. Swoje pierwsze kroki wokalne stawiał w 2002 r. w bydgoskim zespole iXioN, a później również w zespole Alter Ego oraz toruńskim Point of View. Co prawda przez dłuższy czas nigdzie nie mógł zagrzać miejsca na dłużej, ale cały czas szlifował swoje umiejętności pod czujnymi uszami trenerów wokalnych. W 2010 r. związał się z bydgoskim zespołem Xanadu, z którym nagrał album The Last Sunrise - płyta wydana została w USA nakładem wytwórni ProgRock Records. Z zespołu odszedł w kwietniu 2013 r. Jednocześnie, od lipca 2010 r. do chwili obecnej, związany jest z powstałym w 1986 r. kutnowskim zespołem thrash metalowym Alastor. W 2012 r., nakładem wytwórni Metal Mind Productions, wydali oni dostępny na całym świecie album Out of Anger. Zagrali również szereg koncertów, w tym wystąpili jako support takich tuzów metalu jak Exumer, King Diamond, czy niedawno na dwóch koncertach z thrashowym Exodusem.
5 września br. wystąpią na płockim festiwalu Summer Fall Festival, którego gwiazdą będzie włoski zespół Lacuna Coil.
Gdzieś na początku lat 90. ten utwór leciał w wakacje, podczas których moi rodzice uparli się, że nauczą mnie pływać, bym później zdawał na kartę pływacką. Skutecznie zrazili mnie tym do pływania, a przed pewien czas charakterystyczna gwizdana melodyjka z tego utworu przyprawiała mnie o nieprzyjemne dreszcze. Teraz trauma przeminęła, a utwór bardzo lubię.
Ciężko jest wybrać jeden utwór, który ma takie największe-największe znaczenie. Jeden jednak przychodzi mi do głowy, jest to Narcotic zespołu Liquido. Gdy w czasie studiów jechałem na zajęcia i słyszałem ten utwór w radio (nie działało, gdy sam go sobie włączałem!), wiedziałem, że zaplanowany na ten dzień egzamin albo kolokwium zdam. Ot, takie myślenie magiczne.
Każdy ma takie utwory, które kojarzą się nam z osobami, z którymi byliśmy blisko. Jakie kojarzą mi się z byłymi nie zdradzę, bo są to fajne kawałki, a moja obecna lepsza połówka zabroni mi ich słuchać Jeśli chodzi o Agatę, gdy się poznawaliśmy, bardzo często słuchałem zespołu Five Finger Death Punch oraz ich utworu The Bleeding.
Zdecydowanie duża część dyskografii Pantery, ich numery są niesamowite i mimo upływu lat w dalszym ciągu bardzo świeżo brzmią.
Nie umiem tańczyć. Nawet na swoim ślubie zamiast pierwszego tańca wybrałem zaśpiewanie Białego Misia ze zmodyfikowanym tekstem.
Tym zespołem zaraził mnie kumpel, z którym jechałem na żagle. I tak od paru tygodni nie schodzą z mojej playlisty. Rewelacyjny londyński folk.
Lubię ten zespół i cieszę się, że będę mógł ich posłuchać podczas tegorocznego Przystanku Woodstock - o ile oczywiście z wiadomych względów nie przegapię tego (i pewnie jeszcze innych) występów
Piosenek typowo radiowych, puszczanych w wielu rozgłośniach. Nie znam ich wykonawców, ani tytułów, po prostu szybko przełączam. Jeśli już słucham radia, to przede wszystkim wybranych audycji z radiowej Trójki.
Którego swojego utworu nie chcesz już grać?
Za mało utworów w życiu napisałem, bym jakiegoś nie chciał już grać. Każdy z nich chętnie bym na żywo wykonał, szczególnie w składzie, w jakim była tworzona, wspominając przy tym stare, dobre czasy.
GruBsona i L.U.C.-a... sam bym siebie o to nie podejrzewał, bo zawsze tego typu muzyka mnie odrzucała, ale gdy dałem tym artystom szansę, to faktycznie coś w sobie mają!
Nigdy się nad tym nie zastanawiałem, ale gdy zobaczyłem to pytanie, to pierwszy utwór, jaki mi przyszedł na myśl, to Cemetery Gates Pantery!
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze