Kontuzja, jakiej niedawno nabawił się Darcy Ward jest nadal szokiem dla świata żużla. Niestety, na przestrzeni lat podobnych urazów nabawiło się więcej zawodników. W tym gronie byli i mistrzowie świata i żużlowcy coraz bardziej dziś zapomniani.
- Teraz doskonale wiem, że najgorszą rzeczą po wypadku jest zamknięcie się w sobie i przekonywanie samego siebie, że niepełnosprawność na nic już nie pozwala ? powiedział niegdyś Szwed Per Jonsson. Mistrz świata z 1990 roku był idolem fanów toruńskiego Apatora. Fatalny w skutkach wypadek podczas derbów w Bydgoszczy 26. czerwca 1994 roku przerwał karierę i zmienił życie świetnego żużlowca. 'Długi Per' nie zerwał jednak z czarnym sportem. Był trenerem szwedzkich klubów m.in. Rospiggarny, czy Bajen Speedway. Służył radą przy budowie toru na Motoarenie.
Przepowiadano mu wielką karierę. Wszystko szło w dobrym kierunku, do momentu, gdy w 2003 roku stanął pod taśmą w lidze szwedzkiej. Fatalny upadek i w efekcie obrócony jeden z kręgów oraz uszkodzony rdzeń kręgowy przerwały marzenia żużlowca o medalach. Dzięki żmudnej rehabilitacji, Cegielski stanął na nogi. Obecnie jest częstym komentatorem wydarzeń żużlowych w mediach oraz prezesem Stowarzyszenia Żużlowców Metanol.
Wielokrotny reprezentant Polski, wicemistrz świata juniorów z 1997 roku w toku kariery był kilka razy poważnie kontuzjowany. Po upadku w 2005 roku w kręgosłup zawodnika wszczepiono implanty. W 2011, kiedy zahaczył o bandę i upadł, doznał złamania kręgów piersiowych. Po tym wypadku zakończył karierę. Nadal obecny jest w żużlu w roli trenera. W latach 2012-2014 prowadził SPAR Falubaz Zielona Góra. Obecnie jest szkoleniowcem kadry Polski do lat 19.
W 2006 roku wychowanek Stali Rzeszów doznał kontuzji, po której utracił władzę w nogach. Nie zrezygnował jednak z czynnego uprawiania sportu. Jest bowiem wielokrotnym mistrzem świata oraz dwukrotnym mistrzem paraolimpijskim z Londynu w handbike.
Reprezentant Unii Leszno w efekcie upadku z 1992 roku w finale MPPK stracił dwa kręgi lędźwiowe. Doszło także do przerwania rdzenia kręgowego. Już po roku, dzięki intensywnej rehabilitacji, postawił pierwszy krok. -Razem z malutkim Przemkiem uczyliśmy się chodzić- powiedział ojciec dwóch utalentowanych dziś żużlowców: Przemysława i Piotra jr.
Po ukończeniu studiów na AWF zajął się szkoleniem młodych zawodników. Spod jego skrzydeł w dorosły żużel ruszyli m.in. Piotr Świst, Ryszard Franczyszyn, Krzysztof Cegielski, Robert Kużdżał, czy Mirosław Cierniak. W 1977 roku Nowak zdobył tytuł Indywidualne Mistrza Polski. Był współtwórcą największych sukcesów Stali Gorzów w latach 70. i 80. W 1988 roku od upadku w Rybniku musi poruszać się na wózku inwalidzkim.
Trzykrotny indywidualny mistrz świata uległ w 1989 roku podobnemu, jak Ward, wypadkowi. Doznał niepełnego złamania kręgosłupa na odcinku C1 i C2. A dziś? Porusza się o własnych siłach, bez pomocy wózka inwalidzkiego! Swego czasu był trenerem duńskiej kadry narodowej. Obecnie zajmuje się szkoleniem młodych rodaków.
Karierę mistrza świata z 1991 roku przerwała dramatyczna kraksa w rok po zdobyciu czempionatu. Co ciekawe, Pedersen kilka razy wracał na tor żużlowy. Pierwszy raz już 7 lat po upadku, ostatnio w 2011 roku w wielu 49 lat. Podobnie, jak Gundersen i Jonsson, zajął się rolą szkoleniowca.
Po własnym błędzie i dramatycznym uderzeniu w bandę urodzony w Gnieźnie zawodnik musiał przedwcześnie zakończyć karierę żużlową. W 1988 roku lider tarnowskich Jaskółek nie opanował motocykla, zderzył się z zawodnikiem z Rzeszowa R. Czarneckim i wpadł w ogrodzenie toru, którym były twarde deski wzmocnione szynami.
Kibice Falubazu Zielona Góra (na zdjęciu) do dziś często go wspominają. Utalentowany zielonogórzanin musiał zakończyć karierę w wieku zaledwie 20 lat. On także, podobnie jak Bogusław Nowak i Eugeniusz Błaszak, porusza się na wózku inwalidzkim. Po wypadku, Michalak nie zerwał całkowicie ze sportem. Zajął się tenisem stołowym dla niepełnosprawnych.
- Ciężko jest Andrzejkowi powiązać koniec z końcem. Nikt nie robi jakichś wielkich akcji. Co kilka lat coś się uda zorganizować, ale te środki nie wystarczają na rehabilitację, czy codzienne życie. W obliczu ostatnich wydarzeń, warto byłoby stworzyć fundację, która zajmowałaby się poszkodowanymi zawodnikami. Tak, by dzięki energii, jaka wytworzyła się po wypadku Darcy Warda, przejść od rozmów do działania - powiedział były kolega z toru Andrzeja Szymańskiego, a obecnie trener FOGO Unii Leszno Adam Skórnicki.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze