Wszystko rozpoczęło się w 1997 r. Po objęciu władzy przez AWS rząd Jerzego Buzka zapowiedział cztery wielkie reformy. Jedna z nich dotyczyła nowego podziału administracyjnego kraju. W miejsce 49. dotychczasowych województw miało powstać 12. Wśród nich nie było toruńskiego, bydgoskiego i włocławskiego.
Projekt zakładał włączenie naszego miasta do województwa pomorskiego (ze stolicą Gdańsku). W przeciwieństwie do Bydgoszczy, Toruń od samego początku zainteresowany był przyłączeniem się do woj. pomorskiego. Tymczasem w styczniu 1998 r. nad Brdą zawiązał się społeczny komitet, który rozpoczął zbieranie podpisów za powstaniem woj. kujawsko-pomorskiego. Na jego czele stanął Andrzej Szwalbe.
17 stycznia w Bydgoszczy doszło do spotkania przewodniczących Sejmików Samorządowych z województw bydgoskiego, kieleckiego, opolskiego i zielonogórskiego. Podpisano porozumienie na rzecz wspólnych działań, które zaowocowałyby uchwaleniem przez parlament nowego podziału terytorialnego z 17 województwami.
22 marca 1998 r. Tysiące mieszkańców Bydgoszczy protestuje w sprawie powołania regionu kujawsko-pomorskiego. W myśl rządowego projektu to miasto też ma znaleźć się w województwie pomorskim. - Tylko raz byliśmy w jednym regionie z Gdańskiem - podczas okupacji hitlerowskiej - mówił prezydent Bydgoszczy Henryk Sapalski. Trójka parlamentarzystów: Ryszard Brejza, Maciej Świątkowski i Jan Rulewski zadeklarowała, że opuszczą swoje kluby, ale za likwidacją bydgoskiego głosować nie będą. Bydgoszczanie na Starym Rynku pojawili się z budzikami, trąbkami i piszczałkami. - Jak trzeba będzie, to pojedziemy do Warszawy i kijem wytłuczemy - przekonywał zdenerwowany starszy pan, który na manifestacją przybył z flagą Bydgoszczy.
1 kwietnia 1998 r. Wielka demonstracja w obronie regionu kujawsko-pomorskiego. Do stolicy ruszyło 100 autokarów i dwa specjalne pociągi wypełnione ludźmi zmierzającymi na manifestację, głównie z Bydgoszczy. Większość zabrała ze sobą budziki. Pod Sejmem dokąd dotarł marsz z mieszkańcami naszego regionu spotkali się tylko posłowie z Bydgoszczy. - Jesteśmy tu i wygramy - mówił Grzegorz Schreiber.
W podtoruńskim Przysieku 9 kwietnia 1998 r. spotykają się przedstawiciele AWS, partii rządzącej, z Bydgoszczy i Torunia. Pojawił się tam również wiceminister MSWiA Jerzy Stępień (na zdjęciu). - Rząd na pewno nie zgłosi autopoprawki do zaproponowanej liczby 12 województw - mówił. Lokalni politycy podpisali porozumienie. W jego myśl urząd wojewódzki mieścić się miał w Toruniu, a sejmik województwa w Bydgoszczy.
Już dzień później zebrał się zarząd Bydgoszczy, który skrytykował porozumienie i oddanie wojewody Toruniowi. Co ciekawe po kolei zaczęli się z niego wycofywać kolejni bydgoscy politycy. - To niepoważne, żebyśmy jednego dnia je zawierali. a następnego wycofywali się z niego pod wypływem gróźb - mówiła torunianka, marszałek Senatu Alicja Grześkowiak (na zdjęciu z lewej).
W parlamencie rozpoczyna się walka o nowy podział administracyjny. Pierwotny projekt zakłada powstanie 15. województw. Wśród nich jest kujawsko-pomorskie ze stolicą w Bydgoszczy. Zostaje ona jednak zawetowany. Kolejna propozycja mówi o 16. województwach. Dochodzi też do kompromisu. Toruniowi ma przypaść siedziba sejmiku. Bydgoszcz chce mieć wojewodę. Taka koncepcja zostaje ostatecznie przegłosowana latem 1998 r. przez parlament.
Już w listopadzie 1998 roku wybuchła pierwsza poważna kłótnia. Delegat rządu do spraw reformy ustrojowej Jan Węgrzyn postanowił zlokalizować siedzibę wojewódzkiego konserwatora zabytków i komendy straży pożarnej w Toruniu. Sprzeciwili się temu politycy z Bydgoszczy. Ich reakcję ''dziwną i histeryczną'' nazwali toruńscy posłowie Jan Wyrowiński (na zdjęciu) i Michał Wojtczak. - To Bydgoszczy powinno zależeć, aby stworzyć chociaż pozory dobrej współpracy i dobrego funkcjonowania regionu - mówił Wojtczak.
31 grudnia 1998 r. Ostatni dzień istnienia trzech naszych trzech województw, W Toruniu w byłym urzędzie wojewódzkim na pl.Teatralnym instaluje się urząd marszałkowski z pierwszym marszałkiem Waldemarem Achramowiczem z SLD i sejmik województwa. Nad Brdą abp Henryk Muszyński poświęcił tablicę KUJAWSKO-POMORSKI URZĄD WOJEWÓDZKI W BYDGOSZCZY, siedzibę wojewody. - U nas w urzędzie nikt w ten sposób nie myśli. My zostajemy na swoim, przecież nie zmieniamy nawet miejsca pracy - mówią urzędnicy przy ul. Jagiellońskiej w Bydgoszczy.
Bardzo szybko po powstaniu województwa kujawsko-pomorskiego dochodzi do pierwszych spięć. Pięciu (Ryszard Brejza - na zdjęciu, Kosma Złotowski, Grzegorz Schreiber, Tadeusz Lewandowski i Maciej Świątkowski ) bydgoskich parlamentarzystów pisze skargę do wicepremiera Janusza Tomaszewskiego."Zgodnie z ustawą wdrożeniową wszystkie administracje rządowe winny być w mieście będącym siedzibą wojewody. (...) Pragniemy też zwrócić uwagę, że zmienione kompetencje wojewody kładą na niego obowiązek koordynacji akcji związanych z utrzymaniem bezpieczeństwa publicznego i ochrony ludności w sytuacjach kryzysowych. Dlatego wydaje się niemożliwe oddzielenie kilkudziesięcioma kilometrami wojewody od komendanta policji lub straży pożarnej (..) Dla powodzenia reformy w naszym regionie, a także dla wizerunku rządu, nie wolno rozpoczynać na nowo gorszącego sporu między elitami i społecznościami Bydgoszczy i Torunia.". To początek trwającej już 18 lat batalii o przywództwo w województwie kujawsko-pomorskim.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze