By³y pose³ z okrêgu toruñskiego. Przez wiele lat dzia³a³ w Polskim Stronnictwie Ludowym, pozostawa³ jednak w cieniu swojego starszego brata Eugeniusza, bardziej znanego polityka tej partii. W 2006 r. obj±³ poselski mandat po Zbigniewie Sosnowskim, który musia³ zrzec siê funkcji, bo zosta³ radnym powiatu brodnickiego. Andrzej K³opotek zasiada³ w parlamencie niespe³na rok, w kolejnych wyborach w 2007 i 2011 r. nie uzyska³ reelekcji. Od 2008 r. pracowa³ jako specjalista w magazynie zbo¿a w W±brze¼nie, nale¿±cym do pañstwowej spó³ki Elewarr.
Zmar³ 26 listopada 2015 r. kilka dni przed 56. urodzinami.
Mediewista, emerytowany pracownik Wydzia³u Nauk Historycznych UMK, cz³onek konspiracji wojennej i dzia³acz opozycji antykomunistycznej.
Urodzi³ siê w 1924 r. w Woli Karczewskiej na Mazowszu. W czasie II wojny ¶wiatowej uczêszcza³ na tajne komplety i zaanga¿owa³ siê w konspiracjê, by³ ¿o³nierzem Armii Krajowej, a nastêpnie II Armii Wojska Polskiego. Po wojnie ukoñczy³ studia historyczne na UMK, tu tak¿e uzyska³ kolejne stopnie i tytu³y naukowe, by³ uczniem wybitnego mediewisty prof. Bronis³awa W³odarskiego. Na toruñskim uniwersytecie pracowa³ do przej¶cia na emeryturê w 1985 r. W latach 1966-72 by³ dyrektorem Instytutu Historii i Archiwistyki ówczesnego Wydzia³u Humanistycznego. W roku 1980 zaanga¿owa³ siê w dzia³alno¶æ opozycyjn±, by³ m.in. przewodnicz±cym Komisji Zak³adowej NSZZ Solidarno¶æ rozwi±zanej wraz z wprowadzeniem stanu wojennego, sta³ tak¿e na czele zespo³u doradców toruñskiego regionu S.
Zajmowa³ siê histori± ¶redniowiecza, zw³aszcza dziejami politycznymi, spo³ecznymi i kulturowymi X-XII wieku. By³ ojcem prof. Przemys³awa Grudziñskiego, tak¿e historyka, wyk³adowcy uczelni amerykañskich, dyplomaty, ambasadora RP w Waszyngtonie i Helsinkach, dwukrotnego wiceministra spraw zagranicznych.
Zmar³ 29 listopada 2015 r. Mia³ 91 lat.
Wybitny fizyk, zas³u¿ony dla toruñskiego UMK. Po maturze w LO w Che³mnie (1951 r.) rozpocz±³ studia fizyczne, które ukoñczy³ prac± magistersk± z fizyki teoretycznej pod kierunkiem prof. Jerzego Rayskiego. Po rocznej pracy jako nauczyciel w liceum zwi±za³ siê z UMK. Na podstawie pracy 'Fotoprzewodnictwo oraz efekt fotowoltaiczny w warstwach polikrystalicznych siarczku kadmu', napisanej pod kierunkiem prof. Aleksandra Jab³oñskiego, uzyska³ stopieñ doktora (1963). Monografia 'Przej¶cia interkombinacyjne w drobinach wieloatomowych' by³a podstaw± nadania mu stopnia doktora habilitowanego (1971). W 1978 r. uzyska³ tytu³ profesora nadzwyczajnego, a profesorem zwyczajnym zosta³ w 1991 r. Jeden z prekursorów wspó³pracy toruñskich fizyków z przemys³em, dla którego w pracowni fotokatod, mieszcz±cej siê w Katedrze Fizyki Do¶wiadczalnej, w latach 1958-63 opracowywa³ warstwy fotoczu³e noktowizora oraz technologie wytwarzania fotooporników. Jego badania naukowe objê³y spektroskopiê molekularn± i luminescencjê roztworów. Na prze³omie lat 60. i 70. w³±czy³ siê w nurt teoretycznych i do¶wiadczalnych badañ nad laserami barwnikowymi, kieruj±c prace swoje i zespo³u w stronê elektroniki kwantowej. By³ prodziekanem Wydzia³u Matematyki, Fizyki i Chemii (1976-80), dwukrotnie zastêpc± dyrektora Instytutu Fizyki (1973-76 i 1980-84).
Zmar³ 25 stycznia 2016 r.
Mia³ 83 lata.
Twórca i pierwszy dyrektor muzeum diecezjalnego w Toruniu. Urodzi³ siê w Górznie. Skoñczy³ seminarium w Pelplinie i studia z patrologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Do Torunia przyjecha³ w 1995 r., gdy rozpocz±³ studia na UMK na wydziale sztuk piêknych. Przez wiele lat by³ rezydentem w parafii Matki Boskiej Zwyciêskiej przy ul. Podgórnej. Nastêpnie opiekowa³ siê zabytkami sakralnymi nale¿±cymi do Diecezji Toruñskiej. Od 2002 r. ks. by³ m.in. sekretarzem wydzia³u konserwacji zabytków ko¶cielnych Kurii Diecezjalnej Toruñskiej i kustoszem paramentów liturgicznych w Diecezji Toruñskiej. W 2006 r. zosta³ dyrektorem Muzeum Diecezjalnego, które powstawa³o przez wiele lat w kamienicy przy ul. ¯eglarskiej 7. Nowa placówka zosta³a otwarta w 2014 r. 1 lipca 2015 r. ks. Kwiatkowski zosta³ proboszczem parafii ¶w. Walentego w £±¿ynie w gminie Z³awie¶ Wielka.
Zmar³ 8 lutego 2016 r.
Mia³ 48 lat.
Wybitny t³umacz i propagator kultury polskiej w Niemczech. By³ m.in. doktorem honoris causa UMK i laureatem nagrody im. Samuela Bogumi³a Lindego, ufundowanej przez Toruñ i Getyngê. Bez niego znaczna czê¶æ polskiej literatury pozosta³aby nieznana niemieckojêzycznemu czytelnikowi. Przez ponad 60 lat przek³ada³ klasyków polskiej poezji, m.in. Mickiewicza, Mi³osza, Szymborsk±, Herberta. Do jego g³ównych dzie³ nale¿y 50-tomowa 'Biblioteka polska' oraz 'Panorama literatury polskiej XX wieku'.
Urodzi³ siê w 1921 r. w wielokulturowej wówczas £odzi. Wcielony do Wehrmachtu, wzi±³ udzia³ w bitwie stalingradzkiej. By³ wiê¼niem sowieckich ³agrów, wtedy nauczy³ siê jêzyka rosyjskiego. Po odzyskaniu wolno¶ci na krótko wróci³ do rodzinnej £odzi, potem wyjecha³ do NRD, nastêpnie wyemigrowa³ do RFN i podj±³ pracê w towarzystwie ubezpieczeniowym. W tym czasie rozpocz±³ swoj± twórcz± dzia³alno¶æ, t³umacz±c na jêzyk niemiecki literaturê polsk± i rosyjsk±. Ju¿ na emeryturze zosta³ za³o¿ycielem i pierwszym dyrektorem Deutsches Polen-Institut w Darmstadt, czyli Niemieckiego Instytutu Kultury Polskiej.
Zmar³ we Frankfurcie nad Menem. 26 lutego 2016 r.
Mia³ 94 lata
Projektant wnêtrz rektoratu i auli UMK z czasu budowy kampusu na Bielanach. Absolwent Wydzia³u Architektury Politechniki Warszawskiej i Wydzia³u Architektury Wnêtrz Akademii Sztuk Piêknych w Warszawie, profesor Wydzia³u Architektury Politechniki Warszawskiej i profesor Wydzia³u Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej. Nauczyciel akademicki, pracownik naukowy, promotor i recenzent wielu prac naukowych, inicjator wspó³pracy z zagranicznymi uczelniami architektonicznymi. Teoretyk architektury, autor ponad 70 publikacji, w tym ponad 15 obcojêzycznych, autor has³a 'architektura' w Wielkiej Encyklopedii PWN.
Autor licznych projektów architektury wnêtrz, meblarstwa i wystawiennictwa, wspó³autor koncepcji przestrzenno-plastycznej pierwszej linii metra w Warszawie, generalny projektant odbudowy i konserwacji archikolegiaty romañskiej w Tumie pod £êczyc±.
Zmar³ 2 marca 2016 r.
Mia³ 80 lat.
Znana re¿yserka teatrów lalkowych i za³o¿ycielka toruñskiego teatru lalek Zaczarowany ¦wiat. W czasie wojny by³a ¿o³nierzem Armii Krajowej. Do Torunia przyby³a z Wilna - o swoim rodzinnym mie¶cie napisa³a ksi±¿kê 'Wileñskie wspominki'. W Toruniu najpierw pracowa³a w rozg³o¶ni Polskiego Radia. W 1950 r. powo³a³a do istnienia w³asny teatr lalek. Jak wspomina³a, pierwsz± premierê przygotowa³a z przyjació³mi i rodzin±, a aktorami byli rodzice przedszkolaków. Zaczarowany ¦wiat prowadzi³a w sumie cztery dekady, zrealizowa³a 180 spektakli. Dzieci przyzna³y jej Order U¶miechu.
Zmar³a 16 marca 2016 r.
Mia³a 95 lat.
Najs³ynniejszy taksówkarz w naszym mie¶cie i bohater wielokrotnie nagradzanego filmu dokumentalnego 'Taksówkarz' w re¿yserii Ryszarda Kruka. To obraz, który opowiada o przemijaniu, samotno¶ci, znaczeniu pracy dla ludzkiego losu. Bohaterem jest równie¿ miasto ogl±dane z fotela kierowcy. Film zdoby³ kilkana¶cie nagród filmowych na ca³ym ¶wiecie.
Henryk Janicki zacz±³ pracê w 1958 r. Je¼dzi³ wtedy przedwojennym chevroletem z 1937 r. z numerem 2 na drzwiach, odziedziczonym po zmar³ym prezesie korporacji. W Toruniu by³o wówczas jedynie 100 taksówek. Potem mia³ warszawê garbusa. Kupi³ j± w czê¶ciach i sk³ada³ przez miesi±c, a¿ w koñcu przyszed³ czas na s³ynnego kremowego fiata 125 z numerem bocznym 2. Tylko w tej taryfie klient s³ysza³ 'Witam mi³ego pracodawcê', by³ czêstowany czekolad± i wys³uchiwa³ barwnych opowie¶ci z ¿ycia naszego miasta. Zawsze nienagannie ubrany, w nieskazitelnie czystym samochodzie by³ uwielbiany przez torunian.
Janicki zakoñczy³ pracê 12 stycznia 2009 r. po 50 latach kierowania taksówk± - odda³ swoj± licencjê do magistratu Torunia. Dokument znalaz³ siê w Muzeum Okrêgowym w zbiorach przedstawiaj±cych powojenn± historiê Torunia, eksponowanych w Domu Eskenów.
Zmar³ 22 marca 2016 r.
Mia³ 85 lat.
Wyk³adowca Wydzia³u Teologicznego UMK w Toruniu w latach 2008-12. W pracy kap³añskiej po¶wiêci³ siê pomocy chorym i ubogim. By³ m.in. kapelanem w domu pomocy spo³ecznej w Pucku. Wspó³tworzy³ tak¿e puckie hospicjum pw. ¶w. Ojca Pio, którego by³ dyrektorem i prezesem zarz±du od 2009 r.
Zmar³ 28 marca 2016 r.
Mia³ 39 lat.
Toruñska radna w latach 1998-2006. W radzie miasta reprezentowa³a mieszkañców z Czerniewic, Rudaka, Stawek, Podgórza, Kaszczorka, Skarpy i Grêbocina-Bielaw. Absolwentka filologii polskiej UMK i studiów podyplomowych na Wydziale Filozofii i Etyki UMK. Przez wiele lat nauczycielka w szko³ach ¶rednich Torunia, m.in. w Zespole Szkó³ Chemicznych i II Liceum Ogólnokszta³c±cym w Toruniu. Nale¿a³a do ZNP.
Zmar³a 30 kwietnia 2016 r.
Mia³a 73 lata.
Dziennikarz sportowy, wieloletni redaktor, Nowo¶ci, których w 1967 r. by³ wspó³za³o¿ycielem. Przez wiele lat kierowa³ dzia³em sportowym w 'Nowo¶ciach' i pracowa³ a¿ do koñca lat 90. Wcze¶niej by³ szefem dzia³u sportowego w 'Gazecie Pomorskiej'. W latach 2004-14 by³ cz³onkiem rady sportu przy prezydencie Torunia. Dzia³a³ m.in. w Pomorzaninie Toruñ, w którym by³ kierownikiem dru¿yny juniorów, a potem prezesem i prezesem honorowym. Jego ulubion± dyscyplin± by³a pi³ka no¿na.
Zmar³ 12 maja 2016 r.
Mia³ 89 lat.
Pomys³odawca i wspó³twórca toruñskiego podziemnego radia balonowego. Aktywnie dzia³a³ w podziemnych strukturach Solidarno¶ci UMK.
Tak pisano o nim w 2005 r. w tygodniku 'Solidarno¶æ': Nasz kolega Andrzej Je¶manowicz, syn znanego toruñskiego matematyka, profesora Leona Je¶manowicza, by³ elektronikiem, ale pasjonowa³ siê szybownictwem. To on stwierdzi³, ¿e nawet s³aby nadajnik radiowy, znajduj±cy siê w samolocie lec±cym na du¿ej wysoko¶ci, jest doskonale s³yszalny na znacznym obszarze. To by³a idea. Jerzy Wieczorek, fizyk (zosta³ pó¼niej prezydentem Torunia), zauwa¿y³, ¿e mo¿na umie¶ciæ nadajnik na balonie. Utrudni to wykrycie go, a nam umo¿liwi dotarcie do szerokiego audytorium. Rzecz w tym, ¿e nie mog± to byæ balony meteorologiczne, gdy¿ ³atwo by³oby sprawdziæ, sk±d pochodz±.
Zmar³ w Milwaukee w USA 15 maja 2016 r.
Mia³ 72 lata.
Doktor honoris causa UMK w Toruniu. Tytu³ odebra³ podczas ¦wiêta Uniwersytetu 19 lutego 2003 r.
By³ dyrektorem Instytutu Historii Maxa Planca w Getyndze, jednym z najwybitniejszych niemieckich historyków, którego twórczo¶æ zmieni³a dotychczasowe spojrzenie na przesz³o¶æ Europy.
Zmar³ 16 maja 2016 r.
Mia³ 76 lat.
Wybitny nauczyciel matematyki w toruñskich szko³ach: IV Liceum Ogólnokszta³c±cym, Gimnazjum Dwujêzycznym nr 4, Gimnazjum i Liceum Akademickim. Prowadzi³ olimpijskie ko³a matematyczne dla uczniów nie tylko w Toruniu, ale te¿ w Bydgoszczy i w Poznaniu. Przewodniczy³ Komitetowi Okrêgowemu Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów w Toruniu. Wspó³tworzy³ ma³± olimpiadê matematyczn±.
Absolwent UMK. Twórczej pracy ze zdolnymi uczniami uczy³ siê od swojego mistrza prof. Leona Je¶manowicza. W 1986 r. rozpocz±³ pracê w IV LO. Zdobywca wielu nagród i wyró¿nieñ. Uhonorowany tytu³em nauczyciela roku w 1994 r. w konkursie warszawskiej fundacji Innowacja oraz w 2000 r. miesiêcznika edukacyjnego Perspektywy. Laureat nagrody Feliksa toruñskiej 'Wyborczej' w 1998 r. dla ludzi sukcesu oraz Karety 'Nowo¶ci'. Wielokrotnie nagradzany przez ministra edukacji, kuratora, dyrektora szko³y, prezydenta Torunia.
Wychowa³ laureatów wielu krajowych i miêdzynarodowych olimpiad, którzy przywozili medale m.in. z Finlandii, Australii, Niemiec, Chin, Szwecji, Turcji, Hongkongu, Kanady, Indii i Argentyny. Jego podopieczni zwyciê¿ali te¿ w Austriacko-Polskich Zawodach Matematycznych i Miêdzynarodowych Zawodach Matematycznych Pañstw Ba³tyckich 'Baltic Way', które odbywa³y siê na Litwie, w Estonii, Szwecji, Finlandii, Polsce i Islandii. Autor podrêczników matematycznych.
Zmar³ 11 czerwca 2016 r.
Mia³ 56 lat.
Oddany i sumienny nauczyciel akademicki, pamiêtany nie tylko z wyk³adów i pracowni, a tak¿e z akcji popularyzatorskich dla m³odzie¿y szkolnej. Absolwent fizyki na toruñskim uniwersytecie (1965 r.), przez 40 lat zwi±zany by³ zawodowo z Instytutem Fizyki UMK. Jego zainteresowania i aktywno¶æ naukowa dotyczy³y fizyki atomowej i molekularnej.
Po przej¶ciu na emeryturê zwi±za³ siê z Instytutem Fizyki Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, gdzie od roku 2008 by³ profesorem nadzwyczajnym.
By³ zapalonym ¿eglarzem, wakacje spêdza³ ¿egluj±c po jeziorach mazurskich, by³ cz³onkiem Akademickiego Klubu ¯eglarskiego, a w latach 1965-70 cz³onkiem jego zarz±du. W latach 1990-94 jako radny rady miasta Torunia przewodniczy³ komisji gospodarki przestrzennej.
Zmar³ 28 czerwca 2016 r.
Mia³ 73 lata.
In¿ynier, specjalista od budownictwa. ¯o³nierz Armii Krajowej. G³êboko zaanga¿owa³ siê w solidarno¶ciowe podziemie w Toruniu. W latach 1982-89 zaopatrywa³ w papier podziemne drukarnie oraz organizowa³ konspiracyjne lokale, w których mo¿na by³o ów papier wykorzystaæ na druk ulotek, gazet i ksi±¿ek. W jego mieszkaniu znajdowa³ siê magazyn prasy niezale¿nej, ulotek, plakatów, znaczków i ksi±¿ek wydawnictw NOWA, Kos, Kr±g, Kwadrat i emigracyjnych. W 1986 r. zaprojektowa³ i nadzorowa³ budowê profesjonalnej drukarni na dzia³ce Stanis³awa Osmañskiego.
W 1988 r. zasiad³ w zarz±dzie Pomorskiego Towarzystwa Gospodarczego. Od lat 70. ub. wieku nale¿a³ do Klubu Inteligencji Katolickiej w Toruniu. Po odzyskaniu niepodleg³o¶ci anga¿owa³ siê w dzia³alno¶æ publiczn±. Konserwatywny libera³, jako cz³onek Forum Prawicy Demokratycznej nale¿a³ do Unii Demokratycznej. Cz³onek Partii Konserwatywnej, a potem Stronnictwa Konserwatywno-Liberalnego. Odznaczony Krzy¿em Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmar³ 30 czerwca 2016 r.
Mia³ 88 lat.
Aktor i toruñski ksiêgarz - przy ul. Szerokiej prowadzi³ popularn± ksiêgarniê Hobbit. W 1983 r. sprowadzi³a go do naszego miasta ówczesna dyrektor toruñskiej sceny dramatycznej Krystyna Meissner. W Teatrze Horzycy pracowa³ do 1991 r. Wcze¶niej gra³ m.in. w teatrach w Bydgoszczy, Katowicach, Szczecinie, Legnicy i Zielonej Góry.
Zmar³ 2 lipca 2016 r.
Mia³ 64 lata.
Zas³u¿ony nauczyciel akademicki, wieloletni kierownik Studium Wychowania Fizycznego i Sportu UMK. Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Z³otym Krzy¿em Zas³ugi oraz Medalem za zas³ugi po³o¿one dla rozwoju Uczelni.
Zmar³ 10 lipca 2016 r.
Mia³ 81 lat.
Zas³u¿ony naukowiec, dydaktyk, organizator i spo³ecznik. Emerytowany nauczyciel akademicki Instytutu Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej Uniwersytetu Miko³aja Kopernika w Toruniu, dyrektor Ogólnouczelnianego O¶rodka Obliczeniowego w latach 1976-88, kierownik Zespo³u Sieci Komputerowych w latach 1988-92. Inicjator i wspó³twórca komputeryzacji UMK, wieloletni prezes Zwi±zku Nauczycielstwa Polskiego przy UMK. Wielokrotnie wyró¿niony nagrodami rektora, odznaczony Z³otym Krzy¿em Zas³ugi, Krzy¿em Kawalerskim Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Medalem za zas³ugi po³o¿one dla rozwoju Uczelni.
Zmar³ 4 sierpnia 2016 r.
Mia³ 83 lata.
Wybitny lekarz, by³y dyrektor Szpitala Miejskiego w Toruniu, wieloletni i zas³u¿ony ordynator oddzia³u chirurgii II. Absolwent Akademii Medycznej we Wroc³awiu, specjalista chirurgii ogólnej i onkologii klinicznej. Dzia³acz w zarz±dzie oddzia³u toruñskiego Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.
Dzia³acz spo³eczny, mi³o¶nik kultury ludowej, przez wiele lat prezes i cz³onek zarz±du Towarzystwa Przyjació³ Muzeum Etnograficznego w Toruniu.
Zmar³ 6 sierpnia 2016 r.
Mia³ 91 lat.
Wieloletnia kierowniczka Zak³adu Nauczania Pocz±tkowego, pó¼niej Pedagogiki Wczesnoszkolnej Instytutu Pedagogiki UMK.
By³a koordynatork± kszta³cenia nauczycieli nauczania pocz±tkowego, specjalizowa³a siê w pedagogice wczesnoszkolnej, w metodyce nauczania jêzyka polskiego w klasach I-III szko³y podstawowej, wypromowa³a liczne grono nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej.
Wspó³pracowa³a z wydawnictwami pedagogicznymi WSiP, Akapit, ¯ycie Szko³y. Publikowa³a swoje osi±gniêcia naukowe i praktyczne w czasopismach pedagogicznych i pozycjach ksi±¿kowych. Mimo sêdziwego wieku zawsze utrzymywa³a kontakt z uczelni±, interesuj±c siê bie¿±cymi sprawami Wydzia³u Nauk Pedagogicznych.
Zmar³a 10 sierpnia 2016 r.
Mia³a 91 lat.
Wojtek Solari Solarski by³ znanym toruñskim plastykiem. Urodzi³ siê w Rypinie. Ukoñczy³ Wydzia³ Sztuk Piêknych UMK w Toruniu. Od lat 80. ub. wieku zwi±zany ze ¶rodowiskiem toruñskim. Mieszka³ w Oborach pod Toruniem. W twórczo¶ci wykorzystywa³ ró¿ne techniki graficzno-malarskie, wykraczaj±ce poza schemat bezpiecznych rozwi±zañ formalnych. Jego kompozycje nale¿y zaliczyæ do abstrakcji aluzyjnej. Przez pl±taninê linii i plam przenika ¶wiat³o, w konsekwencji otrzymujemy obrazy ¶wiata rysowane szaro¶ciami, ale bardzo niejednolite i niedopowiedziane. Autor celowo nie nadaje tytu³ów swoim pracom - czytamy na stronie Zwi±zku Artystów Plastyków, do którego nale¿a³.
Zmar³ 17 wrze¶nia 2016 r.
Mia³ 60 lat.
Podró¿nik i reporter. Studiowa³ polonistykê i filozofiê na UMK w Toruniu. Na pocz±tku lat 90. ub. wieku udziela³ siê w Studenckiej Agencji Radiowej, a nastêpnie wspó³pracowa³ z wieloma redakcjami prasowymi. Najwiêksze sukcesy przynios³y mu reporta¿e i zdjêcia z podró¿y po Afryce i Azji, publikowane m.in. na ³amach Globtrotera.
Zmar³ pod koniec wrze¶nia 2016 r.
Mia³ 46 lat.
Lekarz specjalista chorób wewnêtrznych, absolwentka Akademii Medycznej w Poznaniu. By³a zastêpc± ordynatora oddzia³u chorób wewnêtrznych i zawodowych Szpitala Miejskiego w Toruniu, a nastêpnie w 1972 r. organizowa³a nowo utworzony oddzia³ chorób wewnêtrznych w szpitalu na Bielanach. Jak wspomina personel, w kolejnych latach pracy poza nadzorowaniem oddzia³u, wspó³uczestniczy³a we wdra¿aniu nowych standardów leczenia i technik diagnostycznych, nie odstêpuj±c przy tym od ³ó¿ek pacjentów. Jako opiekun specjalizacji wychowa³a kilka pokoleñ lekarzy chorób wewnêtrznych. Dzia³a³a w szpitalnych strukturach Solidarno¶ci.
Zmar³a 20 wrze¶nia 2016 r.
Mia³a 90 lat.
Doktor honoris causa Uniwersytetu Miko³aja Kopernika.
Jeden z najwybitniejszych polskich fizyków po¶wiêci³ dzia³alno¶ci naukowej blisko 70 lat ¿ycia. Pozostawi³ po sobie znakomite wyniki badawcze i szereg osi±gniêæ w fizyce, a zw³aszcza w obszarze fizyki j±dra atomowego i fizyki fazy skondensowanej materii. Wprowadzi³ m.in. nowe odkrywcze metody do badañ fazy skondensowanej materii: magnetyczny rezonans j±drowy oraz metodê pomiarów precesji spinów w polach magnetycznych.
Studia rozpocz±³ w 1943 r. w tajnym Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. By³ cz³onkiem AK, ps. ?¯bik?, uczestnikiem Akcji ?Burza?. W 1945 r. aresztowany i wywieziony na przymusowe roboty do Donbasu. Po wojnie przyjecha³ do Krakowa i ukoñczy³ studia na Uniwersytecie Jagielloñskim. Z tym miastem zwi±za³ swoje ¿ycie: wspó³tworzy³ Instytut Fizyki J±drowej, by³ jego wieloletnim dyrektorem.
Przewodzi³ tak¿e Radzie ds. Atomistyki, by³ pe³nomocnym przedstawicielem Rz±du RP w ZIBJ w Dubnej, cz³onkiem rzeczywistym PAN i czynnym PAU oraz emerytowanym profesorem UJ.
W 2002 r. w³adze UMK uhonorowa³y go tytu³em doktora honoris causa.
Zmar³ 13 pa¼dziernika 2016 r.
Mia³ 91 lat.
Absolwentka filologii polskiej na UMK i anglistyki na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Nauczycielka jêzyka angielskiego w szko³ach toruñskich.
Dzia³aczka opozycji demokratycznej w latach 1977-80. Wspó³pracowa³a z KSS KOR. Cz³onek Studenckiego Komitetu Solidarno¶ci w Poznaniu. Cz³onek Komitetu Obrony Spo³ecznej Ziemi Wielkopolskiej i Kujaw.
Zaanga¿owana w podziemn± dzia³alno¶æ solidarno¶ciow±. M.in. podczas widzenia przemyci³a do wiêzienia w Potulicach odbiornik radiowy, dziêki czemu internowani dzia³acze 'Solidarno¶ci' mogli s³uchaæ zagranicznych audycji. Zorganizowa³a kupno komputera wykorzystanego do przygotowania i drukowani tekstów w jednej z konspiracyjnej drukarni w Toruniu.
Zmar³a w Brukseli 20 pa¼dziernika 2016 r.
Mia³a 66 lat.
Materia³ promocyjny
Materia³ promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze