Torunianie, którzy odeszli w minionym roku [GALERIA]

Były poseł z okręgu toruńskiego. Przez wiele lat działał w Polskim Stronnictwie Ludowym, pozostawał jednak w cieniu swojego starszego brata Eugeniusza, bardziej znanego polityka tej partii. W 2006 r. objął poselski mandat po Zbigniewie Sosnowskim, który musiał zrzec się funkcji, bo został radnym powiatu brodnickiego. Andrzej Kłopotek zasiadał w parlamencie niespełna rok, w kolejnych wyborach w 2007 i 2011 r. nie uzyskał reelekcji. Od 2008 r. pracował jako specjalista w magazynie zboża w Wąbrzeźnie, należącym do państwowej spółki Elewarr.
Zmarł 26 listopada 2015 r. kilka dni przed 56. urodzinami.

Mediewista, emerytowany pracownik Wydziału Nauk Historycznych UMK, członek konspiracji wojennej i działacz opozycji antykomunistycznej.
Urodził się w 1924 r. w Woli Karczewskiej na Mazowszu. W czasie II wojny światowej uczęszczał na tajne komplety i zaangażował się w konspirację, był żołnierzem Armii Krajowej, a następnie II Armii Wojska Polskiego. Po wojnie ukończył studia historyczne na UMK, tu także uzyskał kolejne stopnie i tytuły naukowe, był uczniem wybitnego mediewisty prof. Bronisława Włodarskiego. Na toruńskim uniwersytecie pracował do przejścia na emeryturę w 1985 r. W latach 1966-72 był dyrektorem Instytutu Historii i Archiwistyki ówczesnego Wydziału Humanistycznego. W roku 1980 zaangażował się w działalność opozycyjną, był m.in. przewodniczącym Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność rozwiązanej wraz z wprowadzeniem stanu wojennego, stał także na czele zespołu doradców toruńskiego regionu S.
Zajmował się historią średniowiecza, zwłaszcza dziejami politycznymi, społecznymi i kulturowymi X-XII wieku. Był ojcem prof. Przemysława Grudzińskiego, także historyka, wykładowcy uczelni amerykańskich, dyplomaty, ambasadora RP w Waszyngtonie i Helsinkach, dwukrotnego wiceministra spraw zagranicznych.
Zmarł 29 listopada 2015 r.  Miał 91 lat.

Wybitny fizyk, zasłużony dla toruńskiego UMK. Po maturze w LO w Chełmnie (1951 r.) rozpoczął studia fizyczne, które ukończył pracą magisterską z fizyki teoretycznej pod kierunkiem prof. Jerzego Rayskiego. Po rocznej pracy jako nauczyciel w liceum związał się z UMK. Na podstawie pracy 'Fotoprzewodnictwo oraz efekt fotowoltaiczny w warstwach polikrystalicznych siarczku kadmu', napisanej pod kierunkiem prof. Aleksandra Jabłońskiego, uzyskał stopień doktora (1963). Monografia 'Przejścia interkombinacyjne w drobinach wieloatomowych' była podstawą nadania mu stopnia doktora habilitowanego (1971). W 1978 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a profesorem zwyczajnym został w 1991 r. Jeden z prekursorów współpracy toruńskich fizyków z przemysłem, dla którego w pracowni fotokatod, mieszczącej się w Katedrze Fizyki Doświadczalnej, w latach 1958-63 opracowywał warstwy fotoczułe noktowizora oraz technologie wytwarzania fotooporników. Jego badania naukowe objęły spektroskopię molekularną i luminescencję roztworów. Na przełomie lat 60. i 70. włączył się w nurt teoretycznych i doświadczalnych badań nad laserami barwnikowymi, kierując prace swoje i zespołu w stronę elektroniki kwantowej. Był prodziekanem Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii (1976-80), dwukrotnie zastępcą dyrektora Instytutu Fizyki (1973-76 i 1980-84).
Zmarł 25 stycznia 2016 r.
Miał 83 lata.

Twórca i pierwszy dyrektor muzeum diecezjalnego w Toruniu. Urodził się w Górznie. Skończył seminarium w Pelplinie i studia z patrologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Do Torunia przyjechał w 1995 r., gdy rozpoczął studia na UMK na wydziale sztuk pięknych. Przez wiele lat był rezydentem w parafii Matki Boskiej Zwycięskiej przy ul. Podgórnej. Następnie opiekował się zabytkami sakralnymi należącymi do Diecezji Toruńskiej. Od 2002 r. ks. był m.in. sekretarzem wydziału konserwacji zabytków kościelnych Kurii Diecezjalnej Toruńskiej i kustoszem paramentów liturgicznych w Diecezji Toruńskiej. W 2006 r. został dyrektorem Muzeum Diecezjalnego, które powstawało przez wiele lat w kamienicy przy ul. Żeglarskiej 7. Nowa placówka została otwarta w 2014 r. 1 lipca 2015 r. ks. Kwiatkowski został proboszczem parafii św. Walentego w Łążynie w gminie Zławieś Wielka.
Zmarł 8 lutego 2016 r.
Miał 48 lat.

Wybitny tłumacz i propagator kultury polskiej w Niemczech. Był m.in. doktorem honoris causa UMK i laureatem nagrody im. Samuela Bogumiła Lindego, ufundowanej przez Toruń i Getyngę. Bez niego znaczna część polskiej literatury pozostałaby nieznana niemieckojęzycznemu czytelnikowi. Przez ponad 60 lat przekładał klasyków polskiej poezji, m.in. Mickiewicza, Miłosza, Szymborską, Herberta. Do jego głównych dzieł należy 50-tomowa 'Biblioteka polska' oraz 'Panorama literatury polskiej XX wieku'.
Urodził się w 1921 r. w wielokulturowej wówczas Łodzi. Wcielony do Wehrmachtu, wziął udział w bitwie stalingradzkiej. Był więźniem sowieckich łagrów, wtedy nauczył się języka rosyjskiego. Po odzyskaniu wolności na krótko wrócił do rodzinnej Łodzi, potem wyjechał do NRD, następnie wyemigrował do RFN i podjął pracę w towarzystwie ubezpieczeniowym. W tym czasie rozpoczął swoją twórczą działalność, tłumacząc na język niemiecki literaturę polską i rosyjską. Już na emeryturze został założycielem i pierwszym dyrektorem Deutsches Polen-Institut w Darmstadt, czyli Niemieckiego Instytutu Kultury Polskiej.
Zmarł we Frankfurcie nad Menem. 26 lutego 2016 r.
Miał 94 lata

Projektant wnętrz rektoratu i auli UMK z czasu budowy kampusu na Bielanach. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej i Wydziału Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, profesor Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej i profesor Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej. Nauczyciel akademicki, pracownik naukowy, promotor i recenzent wielu prac naukowych, inicjator współpracy z zagranicznymi uczelniami architektonicznymi. Teoretyk architektury, autor ponad 70 publikacji, w tym ponad 15 obcojęzycznych, autor hasła 'architektura' w Wielkiej Encyklopedii PWN.
Autor licznych projektów architektury wnętrz, meblarstwa i wystawiennictwa, współautor koncepcji przestrzenno-plastycznej pierwszej linii metra w Warszawie, generalny projektant odbudowy i konserwacji archikolegiaty romańskiej w Tumie pod Łęczycą.
Zmarł 2 marca 2016 r.
Miał 80 lat.

Znana reżyserka teatrów lalkowych i założycielka toruńskiego teatru lalek Zaczarowany Świat. W czasie wojny była żołnierzem Armii Krajowej. Do Torunia przybyła z Wilna - o swoim rodzinnym mieście napisała książkę 'Wileńskie wspominki'. W Toruniu najpierw pracowała w rozgłośni Polskiego Radia. W 1950 r. powołała do istnienia własny teatr lalek. Jak wspominała, pierwszą premierę przygotowała z przyjaciółmi i rodziną, a aktorami byli rodzice przedszkolaków. Zaczarowany Świat prowadziła w sumie cztery dekady, zrealizowała 180 spektakli. Dzieci przyznały jej Order Uśmiechu.
Zmarła 16 marca 2016 r.
Miała 95 lat.

Najsłynniejszy taksówkarz w naszym mieście i bohater wielokrotnie nagradzanego filmu dokumentalnego 'Taksówkarz' w reżyserii Ryszarda Kruka. To obraz, który opowiada o przemijaniu, samotności, znaczeniu pracy dla ludzkiego losu. Bohaterem jest również miasto oglądane z fotela kierowcy. Film zdobył kilkanaście nagród filmowych na całym świecie.
Henryk Janicki zaczął pracę w 1958 r. Jeździł wtedy przedwojennym chevroletem z 1937 r. z numerem 2 na drzwiach, odziedziczonym po zmarłym prezesie korporacji. W Toruniu było wówczas jedynie 100 taksówek. Potem miał warszawę garbusa. Kupił ją w częściach i składał przez miesiąc, aż w końcu przyszedł czas na słynnego kremowego fiata 125 z numerem bocznym 2. Tylko w tej taryfie klient słyszał 'Witam miłego pracodawcę', był częstowany czekoladą i wysłuchiwał barwnych opowieści z życia naszego miasta. Zawsze nienagannie ubrany, w nieskazitelnie czystym samochodzie był uwielbiany przez torunian.
Janicki zakończył pracę 12 stycznia 2009 r. po 50 latach kierowania taksówką - oddał swoją licencję do magistratu Torunia. Dokument znalazł się w Muzeum Okręgowym w zbiorach przedstawiających powojenną historię Torunia, eksponowanych w Domu Eskenów.
Zmarł 22 marca 2016 r.
Miał 85 lat.

Wykładowca Wydziału Teologicznego UMK w Toruniu w latach 2008-12. W pracy kapłańskiej poświęcił się pomocy chorym i ubogim. Był m.in. kapelanem w domu pomocy społecznej w Pucku. Współtworzył także puckie hospicjum pw. św. Ojca Pio, którego był dyrektorem i prezesem zarządu od 2009 r.
Zmarł 28 marca 2016 r.
Miał 39 lat.

Toruńska radna w latach 1998-2006. W radzie miasta reprezentowała mieszkańców z Czerniewic, Rudaka, Stawek, Podgórza, Kaszczorka, Skarpy i Grębocina-Bielaw. Absolwentka filologii polskiej UMK i studiów podyplomowych na Wydziale Filozofii i Etyki UMK. Przez wiele lat nauczycielka w szkołach średnich Torunia, m.in. w Zespole Szkół Chemicznych i II Liceum Ogólnokształcącym w Toruniu. Należała do ZNP.
Zmarła 30 kwietnia 2016 r.
Miała 73 lata.

Dziennikarz sportowy, wieloletni redaktor, Nowości, których w 1967 r. był współzałożycielem. Przez wiele lat kierował działem sportowym w 'Nowościach' i pracował aż do końca lat 90. Wcześniej był szefem działu sportowego w 'Gazecie Pomorskiej'. W latach 2004-14 był członkiem rady sportu przy prezydencie Torunia. Działał m.in. w Pomorzaninie Toruń, w którym był kierownikiem drużyny juniorów, a potem prezesem i prezesem honorowym. Jego ulubioną dyscypliną była piłka nożna.
Zmarł 12 maja 2016 r.
Miał 89 lat.

Pomysłodawca i współtwórca toruńskiego podziemnego radia balonowego. Aktywnie działał w podziemnych strukturach Solidarności UMK.
Tak pisano o nim w 2005 r. w tygodniku 'Solidarność': Nasz kolega Andrzej Jeśmanowicz, syn znanego toruńskiego matematyka, profesora Leona Jeśmanowicza, był elektronikiem, ale pasjonował się szybownictwem. To on stwierdził, że nawet słaby nadajnik radiowy, znajdujący się w samolocie lecącym na dużej wysokości, jest doskonale słyszalny na znacznym obszarze. To była idea. Jerzy Wieczorek, fizyk (został później prezydentem Torunia), zauważył, że można umieścić nadajnik na balonie. Utrudni to wykrycie go, a nam umożliwi dotarcie do szerokiego audytorium. Rzecz w tym, że nie mogą to być balony meteorologiczne, gdyż łatwo byłoby sprawdzić, skąd pochodzą.
Zmarł w Milwaukee w USA 15 maja 2016 r.
Miał 72 lata.

Doktor honoris causa UMK w Toruniu. Tytuł odebrał podczas Święta Uniwersytetu 19 lutego 2003 r.
Był dyrektorem Instytutu Historii Maxa Planca w Getyndze, jednym z najwybitniejszych niemieckich historyków, którego twórczość zmieniła dotychczasowe spojrzenie na przeszłość Europy.
Zmarł 16 maja 2016 r.
Miał 76 lat.

Wybitny nauczyciel matematyki w toruńskich szkołach: IV Liceum Ogólnokształcącym, Gimnazjum Dwujęzycznym nr 4, Gimnazjum i Liceum Akademickim. Prowadził olimpijskie koła matematyczne dla uczniów nie tylko w Toruniu, ale też w Bydgoszczy i w Poznaniu. Przewodniczył Komitetowi Okręgowemu Olimpiady Matematycznej Gimnazjalistów w Toruniu. Współtworzył małą olimpiadę matematyczną.
Absolwent UMK. Twórczej pracy ze zdolnymi uczniami uczył się od swojego mistrza prof. Leona Jeśmanowicza. W 1986 r. rozpoczął pracę w IV LO. Zdobywca wielu nagród i wyróżnień. Uhonorowany tytułem nauczyciela roku w 1994 r. w konkursie warszawskiej fundacji Innowacja oraz w 2000 r. miesięcznika edukacyjnego Perspektywy. Laureat nagrody Feliksa toruńskiej 'Wyborczej' w 1998 r. dla ludzi sukcesu oraz Karety 'Nowości'. Wielokrotnie nagradzany przez ministra edukacji, kuratora, dyrektora szkoły, prezydenta Torunia.
Wychował laureatów wielu krajowych i międzynarodowych olimpiad, którzy przywozili medale m.in. z Finlandii, Australii, Niemiec, Chin, Szwecji, Turcji, Hongkongu, Kanady, Indii i Argentyny. Jego podopieczni zwyciężali też w Austriacko-Polskich Zawodach Matematycznych i Międzynarodowych Zawodach Matematycznych Państw Bałtyckich 'Baltic Way', które odbywały się na Litwie, w Estonii, Szwecji, Finlandii, Polsce i Islandii. Autor podręczników matematycznych.
Zmarł 11 czerwca 2016 r.
Miał 56 lat.

Oddany i sumienny nauczyciel akademicki, pamiętany nie tylko z wykładów i pracowni, a także z akcji popularyzatorskich dla młodzieży szkolnej. Absolwent fizyki na toruńskim uniwersytecie (1965 r.), przez 40 lat związany był zawodowo z Instytutem Fizyki UMK. Jego zainteresowania i aktywność naukowa dotyczyły fizyki atomowej i molekularnej.
Po przejściu na emeryturę związał się z Instytutem Fizyki Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, gdzie od roku 2008 był profesorem nadzwyczajnym.
Był zapalonym żeglarzem, wakacje spędzał żeglując po jeziorach mazurskich, był członkiem Akademickiego Klubu Żeglarskiego, a w latach 1965-70 członkiem jego zarządu. W latach 1990-94 jako radny rady miasta Torunia przewodniczył komisji gospodarki przestrzennej.
Zmarł 28 czerwca 2016 r.
Miał 73 lata.

Inżynier, specjalista od budownictwa. Żołnierz Armii Krajowej. Głęboko zaangażował się w solidarnościowe podziemie w Toruniu. W latach 1982-89 zaopatrywał w papier podziemne drukarnie oraz organizował konspiracyjne lokale, w których można było ów papier wykorzystać na druk ulotek, gazet i książek. W jego mieszkaniu znajdował się magazyn prasy niezależnej, ulotek, plakatów, znaczków i książek wydawnictw NOWA, Kos, Krąg, Kwadrat i emigracyjnych. W 1986 r. zaprojektował i nadzorował budowę profesjonalnej drukarni na działce Stanisława Osmańskiego.
W 1988 r. zasiadł w zarządzie Pomorskiego Towarzystwa Gospodarczego. Od lat 70. ub. wieku należał do Klubu Inteligencji Katolickiej w Toruniu. Po odzyskaniu niepodległości angażował się w działalność publiczną. Konserwatywny liberał, jako członek Forum Prawicy Demokratycznej należał do Unii Demokratycznej. Członek Partii Konserwatywnej, a potem Stronnictwa Konserwatywno-Liberalnego. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarł 30 czerwca 2016 r.
Miał 88 lat.

Aktor i toruński księgarz - przy ul. Szerokiej prowadził popularną księgarnię Hobbit. W 1983 r. sprowadziła go do naszego miasta ówczesna dyrektor toruńskiej sceny dramatycznej Krystyna Meissner. W Teatrze Horzycy pracował do 1991 r. Wcześniej grał m.in. w teatrach w Bydgoszczy, Katowicach, Szczecinie, Legnicy i Zielonej Góry.
Zmarł 2 lipca 2016 r.
Miał 64 lata.

Zasłużony nauczyciel akademicki, wieloletni kierownik Studium Wychowania Fizycznego i Sportu UMK. Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem za zasługi położone dla rozwoju Uczelni.
Zmarł 10 lipca 2016 r.
Miał 81 lat.

Zasłużony naukowiec, dydaktyk, organizator i społecznik. Emerytowany nauczyciel akademicki Instytutu Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, dyrektor Ogólnouczelnianego Ośrodka Obliczeniowego w latach 1976-88, kierownik Zespołu Sieci Komputerowych w latach 1988-92. Inicjator i współtwórca komputeryzacji UMK, wieloletni prezes Związku Nauczycielstwa Polskiego przy UMK. Wielokrotnie wyróżniony nagrodami rektora, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej oraz Medalem za zasługi położone dla rozwoju Uczelni.
Zmarł 4 sierpnia 2016 r.
Miał 83 lata.

Wybitny lekarz, były dyrektor Szpitala Miejskiego w Toruniu, wieloletni i zasłużony ordynator oddziału chirurgii II. Absolwent Akademii Medycznej we Wrocławiu, specjalista chirurgii ogólnej i onkologii klinicznej. Działacz w zarządzie oddziału toruńskiego Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.
Działacz społeczny, miłośnik kultury ludowej, przez wiele lat prezes i członek zarządu Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Etnograficznego w Toruniu.
Zmarł 6 sierpnia 2016 r.
Miał 91 lat.

Wieloletnia kierowniczka Zakładu Nauczania Początkowego, później Pedagogiki Wczesnoszkolnej Instytutu Pedagogiki UMK.
Była koordynatorką kształcenia nauczycieli nauczania początkowego, specjalizowała się w pedagogice wczesnoszkolnej, w metodyce nauczania języka polskiego w klasach I-III szkoły podstawowej, wypromowała liczne grono nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej.
Współpracowała z wydawnictwami pedagogicznymi WSiP, Akapit, Życie Szkoły. Publikowała swoje osiągnięcia naukowe i praktyczne w czasopismach pedagogicznych i pozycjach książkowych. Mimo sędziwego wieku zawsze utrzymywała kontakt z uczelnią, interesując się bieżącymi sprawami Wydziału Nauk Pedagogicznych.
Zmarła 10 sierpnia 2016 r.
Miała 91 lat.

Wojtek Solari Solarski był znanym toruńskim plastykiem. Urodził się w Rypinie. Ukończył Wydział Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Od lat 80. ub. wieku związany ze środowiskiem toruńskim. Mieszkał w Oborach pod Toruniem. W twórczości wykorzystywał różne techniki graficzno-malarskie, wykraczające poza schemat bezpiecznych rozwiązań formalnych. Jego kompozycje należy zaliczyć do abstrakcji aluzyjnej. Przez plątaninę linii i plam przenika światło, w konsekwencji otrzymujemy obrazy świata rysowane szarościami, ale bardzo niejednolite i niedopowiedziane. Autor celowo nie nadaje tytułów swoim pracom - czytamy na stronie Związku Artystów Plastyków, do którego należał.
Zmarł 17 września 2016 r.
Miał 60 lat.

Podróżnik i reporter. Studiował polonistykę i filozofię na UMK w Toruniu. Na początku lat 90. ub. wieku udzielał się w Studenckiej Agencji Radiowej, a następnie współpracował z wieloma redakcjami prasowymi. Największe sukcesy przyniosły mu reportaże i zdjęcia z podróży po Afryce i Azji, publikowane m.in. na łamach Globtrotera.
Zmarł pod koniec września 2016 r.
Miał 46 lat.

Lekarz specjalista chorób wewnętrznych, absolwentka Akademii Medycznej w Poznaniu. Była zastępcą ordynatora oddziału chorób wewnętrznych i zawodowych Szpitala Miejskiego w Toruniu, a następnie w 1972 r. organizowała nowo utworzony oddział chorób wewnętrznych w szpitalu na Bielanach. Jak wspomina personel, w kolejnych latach pracy poza nadzorowaniem oddziału, współuczestniczyła we wdrażaniu nowych standardów leczenia i technik diagnostycznych, nie odstępując przy tym od łóżek pacjentów. Jako opiekun specjalizacji wychowała kilka pokoleń lekarzy chorób wewnętrznych. Działała w szpitalnych strukturach Solidarności.
Zmarła 20 września 2016 r.
Miała 90 lat.

Doktor honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
Jeden z najwybitniejszych polskich fizyków poświęcił działalności naukowej blisko 70 lat życia. Pozostawił po sobie znakomite wyniki badawcze i szereg osiągnięć w fizyce, a zwłaszcza w obszarze fizyki jądra atomowego i fizyki fazy skondensowanej materii. Wprowadził m.in. nowe odkrywcze metody do badań fazy skondensowanej materii: magnetyczny rezonans jądrowy oraz metodę pomiarów precesji spinów w polach magnetycznych.
Studia rozpoczął w 1943 r. w tajnym Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Był członkiem AK, ps. ?Żbik?, uczestnikiem Akcji ?Burza?. W 1945 r. aresztowany i wywieziony na przymusowe roboty do Donbasu. Po wojnie przyjechał do Krakowa i ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Z tym miastem związał swoje życie: współtworzył Instytut Fizyki Jądrowej, był jego wieloletnim dyrektorem.
Przewodził także Radzie ds. Atomistyki, był pełnomocnym przedstawicielem Rządu RP w ZIBJ w Dubnej, członkiem rzeczywistym PAN i czynnym PAU oraz emerytowanym profesorem UJ.
W 2002 r. władze UMK uhonorowały go tytułem doktora honoris causa.
Zmarł 13 października 2016 r.
Miał 91 lat.

Absolwentka filologii polskiej na UMK i anglistyki na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Nauczycielka języka angielskiego w szkołach toruńskich.
Działaczka opozycji demokratycznej w latach 1977-80. Współpracowała z KSS KOR. Członek Studenckiego Komitetu Solidarności w Poznaniu. Członek Komitetu Obrony Społecznej Ziemi Wielkopolskiej i Kujaw.
Zaangażowana w podziemną działalność solidarnościową. M.in. podczas widzenia przemyciła do więzienia w Potulicach odbiornik radiowy, dzięki czemu internowani działacze 'Solidarności' mogli słuchać zagranicznych audycji. Zorganizowała kupno komputera wykorzystanego do przygotowania i drukowani tekstów w jednej z konspiracyjnej drukarni w Toruniu.
Zmarła w Brukseli 20 października 2016 r.
Miała 66 lat.