Jedni zrobili karierę, o innych słuch zaginął. Laureaci Nagrody Ciechowskiego [GALERIA]

Grzegorz Ciechowski był artystą wszechstronnym: pisał wiersze i teksty, komponował piosenki i muzykę filmową, grał na pianinie i flecie, śpiewał. Ducha tej właśnie wszechstronności ma oddawać nagroda jego imienia, którą przyznaje toruński samorząd.

W tym roku w kapitule wyróżnienia upamiętniającego zmarłego w 2001 roku lidera Republiki zasiedli: muzycy Zbigniew Krzywański, Katarzyna Nosowska, Piotr Rogucki, dziennikarze Agnieszka Szydłowska, Mariusz Składanowski i Mirosław Pęczak oraz Rafał Bryndal. Urzędników w tym składzie reprezentował Zbigniew Derkowski, dyrektor wydziału kultury w magistracie.

Wręczenie nagrody odbędzie się 17 grudnia w klubie Od Nowa na Bielanach podczas koncertu poświęconego pamięci Grzegorza Ciechowskiego. Wystąpią w nim jak co roku gwiazdy polskiej sceny muzycznej.

Pierwszą laureatką nagrody została Paulina Bisztyga - 38-letnia dziś wokalistka, kompozytorka i poeta. W 1998 i 1999 roku zdobyła nagrody na festiwalu FAMA w Świnoujściu. W 1999 r. Paulina Bisztyga zajęła drugie miejsce na 35. Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie za utwór Nie ma co się bać. W 2000 roku zadebiutowała płytą pod tym samym tytułem. W 2007 roku wydała album Proste jest prawo miłości.

Jest autorką tekstów piosenek, do których współtworzy muzykę wraz z Romanem Ślazykiem. Wydana w 2009 roku płyta Zmiłości nagrana została jedynie na głos i instrumenty basowe.

Od stycznia 2015 jest redaktor naczelną stacji OFF Radio Kraków. Współorganizuje również krakowski festiwal Kobieca Transsmisja.

Wokalista popularnej Comy, tekściarz, poeta, aktor. W wywiadzie dla Teraz Rock opowiadał, że pierwszą piosenkę napisał w ósmej klasie podstawówki. - Opiewała naszą wycieczkę klasową do Piwnic pod Toruniem - o tym, że fajnie się jedzie autokarem, a dziewczyny siedzą i odwijają kanapki z papieru śniadaniowego - opowiadał dziennikarzom laureat Nagrody Ciechowskiego z 2003 roku.

Dzisiaj Rogucki nazywany jest przez niektórych poetą rocka. Fani z zamiłowaniem doszukują się w jego tekstach różnych znaczeń. Inni twierdzą, że są grafomańskie. Z powodzeniem prowadzi solową karierę.

Reżyser filmowy, scenarzysta. W 1995 roku ukończył wydział Administracji i Stosunków Międzynarodowych na Wyższej Szkoły Biznesu i Administracji w Warszawie. W 2002 roku debiutował jako reżyser, scenarzysta i jednocześnie producent filmu D.I.L.. Niewolski przyznał się do półrocznego pobytu w więzieniu (za nielegalne posiadanie broni) - doświadczenia te wykorzystał w głośnym filmie Symetria (2003). Oprócz tego zrealizował jeszcze dwa obrazy: Job, czyli ostatnia szara komórka i Palimpsest.

Od 2006 roku nie zrealizował ani jednego filmu. Zaangażował się w politykę i założył prorosyjską partię.

Kompozytorka, poetka, piosenkarka. Autorka i reżyser spektakli i widowisk muzycznych. Współtworzy razem z Martą Piwowar i Martą Groffik zespół Trzy Dni Później. Jest także wokalistką zespołu Ms. No One.

Tworzą go czterej filmowcy, absolwenci Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy, w której poznali się i nawiązali współpracę. Marcin Sauter jest fotoreporterem i realizatorem projektów fotograficznych dla teatru w Bydgoszczy. Maciej Cuske to autor klipów, reportaży i filmów dokumentalnych. Thierry Paladino jest z pochodzenia Francuzem. Studiował w Aix-enProvence oraz w Marsylii w Akademii Sztuk Pięknych. Piotr Stasik to zaś absolwent Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego, oraz Kursu Dokumentalnego w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Ich filmy dostawały nagrody na festiwalach kina niezależnego na całym świecie.

Filmowcy już nie występują pod tym szyldem.

Galeria Rusz działa w Toruniu. Jej twórcy - plastycy Joanna Górska i Rafał Góralski - swoje prace wystawiają na słupach z ogłoszeniami i ulicznych billboardach m.in. na Szosie Chełmińskiej 37. Organizują także Art Moves - międzynarodowy festiwal prezentujący sztukę na billboardach. - Billboard jest przestrzenią reklamy, a więc konsumpcji, manipulacji, perswazji, często kłamstwa - twierdzą artyści. - My to medium wykorzystujemy w zupełnie inny sposób. Torunianie nauczyli się, że nasze prace są blisko rzeczywistości i odwołują się do doświadczeń i wrażliwości zwykłego człowieka z ulicy.

Uważani są za najważniejszy zespół alternatywno-rockowej sceny w Polsce. Lao Che powstało w Płocku w 1999 r. Popularność zespołowi, na czele którego stoi wokalista i gitarzysta Hubert SpiętyDobaczewski, przyniósł album Powstanie Warszawskie. Muzycy w mistrzowski sposób opisali na krążku wydarzenia, jakie rozegrały się w Warszawie w 1944 r.

Ich najnowszy album - Dzieciom - ukazał się w marcu ubiegłego roku. Krążek spotkał się z bardzo dobrym przyjęciem zarówno fanów, jak i krytyków. Utwory Tu i Wojenka królowały na liście przebojów radiowej Trójki. Dzieciom uzyskał status platynowej płyty i został uhonorowany nagrodą Fryderyka w kategorii album roku rock.

Pustki to jeden z najciekawszych polskich zespołów rockowych. Powstał latem 1999 w podwarszawskim Ostrówku. Pustki wykonują melodyjnego i emocjonalnego rocka, w którym słychać podaną w nowoczesnym stylu buntowniczość lat 60. i 70. Nie stronią jednak od mocniejszych brzmień, a na koncertach pozwalają sobie na długie improwizacje.

Zespół powstał w 2008 roku. Tworzą go: wokalistka Candelaria Saenz Valiente oraz Marcin Masecki, Macio Moretti, Bartek Magneto. Perkusista i grający na instrumentach elektronicznych Macio Moretti (Maciej Moruś) współpracował m.in. z Starymi Singers i Mitch Mitch. Jazzowy i klasyczny pianista Marcin Masecki znany jest przede wszystkim z Pink Freud Wojciecha Mazolewskiego, a także projektu Męska Muzyka Wojciecha Waglewskiego, Fisza i Emade. Pochodząca z Argentyny wokalistka Candelaria Saenz Valiente jest z wykształcenia reżyserką i malarką, a prywatnie żoną Maseckiego.

Od 2010 roku nie wydali nic.

Dziewczyna z fortepianem i gitarą. Wokalistka trochę z Olsztyna, a trochę z Berlina - po drodze mieszkała także w Toruniu. I pierwsza internetowa gwiazda polskiej sceny alternatywnej. W 2007 r. na portalu Sellaband.com zebrała od fanów 50 tys. dolarów. Nagrała za nie debiutancki album It Might Like You.

Koncertuje m.in. w USA i Japonii. - To nasz towar eksportowy - ekscytują się media, tym bardziej, że płyty Julii można postawić obok nagrań Feist, Bat For Lashes i Reginy Spektor.

Marcell zdobyła Nagrodę im. Grzegorza Ciechowskiego i otrzymała Paszport Polityki 2011 w kategorii muzyka popularna. Zdaniem jury, udowodniła, że karierę w muzyce pop można robić samodzielnie i na własnych zasadach.

- Przeszłam długą drogę do miejsca, w którym jestem, i cały czas dużo pracuję nad tym, żeby iść dalej. Nie mam poczucia, że poszłam skrótem. Przeciwnie: wszystkiego nauczyłam się w praniu, na żywym materiale, metodą prób i błędów, zdobyłam duże doświadczenie małymi krokami i jeszcze dużo przede mną. Łatwiej miałam o tyle, że rodzice kupili mi pierwszą gitarę, kiedy zapragnęłam na niej grać, i pozwalali się zamęczać moim brzdąkaniem. Że byli wspierający i otwarci i nigdy nie pozwolili mi zwątpić w moje marzenia. Niektórzy może tak dobrze nie mieli i jestem za to bardzo wdzięczna losowi - opowiadała w jednym z wywiadów.

Na albumie Proxy porzuciła kosmopolityczny kurs i nagrała materiał wyłącznie po polsku. - To popkulturowy kolaż różnych odniesień i obserwacji - mówi.

Już w singlu Tarantino cytuje stare przeboje Urszuli i Lombardu, zderzając je z dzisiejszą rzeczywistością. Dmuchawce, latawce, wiatr/ pode mną z Ikei świat/ szyby niebieskie od telewizorów/ cellulit i celuloid - w paru wersach zaklina pustkę dzisiejszego świata.

W Andrew tworzy galerię postaci, w których przegląda się samotność pokolenia sieci. Piękną piosenkę ilustruje porywającym teledyskiem, w którym z wymierzoną w siebie kamerą smartfona, pogrążona w chocholim tańcu epoki cyfrowej, zamienia się w permanentne selfie.

Zaczęła od śpiewania w chórkach w zespole Scorpions i u Gaby Kulki. Wybrała jednak własną drogę. Jak sama mówi, jej muzyka nawiązuje do dream popu. - To niesterylne podejście do dźwięków, dużo powietrza w muzyce, słodko-gorzkie linie melodyczne i duże przywiązanie do tekstów, często introspektywnych - charakteryzowała swoją twórczość w jednym z wywiadów.

Malwina Koteluk w 2003 roku zdobyła drugie miejsce podczas konkursu Pamiętajmy o Osieckiej. W 2011 roku Mela wzięła udział w konkursie Make More Music. W maju 2012 wydała swoją pierwszą płytę Spadochron, która stała się płytą tygodnia w programie III Polskiego Radia. Zagrała również koncert retransmitowany przez tę stację. W 2013 roku artystka w duecie z Czesławem Mozilem nagrała Pieśń o szczęściu - utwór promujący film Baczyński w reżyserii Kordiana Piwowarskiego. 25 kwietnia 2013 została laureatką Fryderyków 2013 w kategoriach debiut roku i artysta roku.

W odróżnieniu od wielu wschodzących gwiazd, które wolą śpiewać po angielsku, większość jej utworów ma polski tekst. - Wydaje mi się, że nasz język jest wyjątkowy jeśli chodzi o różnorodność, tajemniczość, ilość ostrych zakrętów - podkreśla artystka. - Ta żywa natura języka to fascynująca sprawa.

Misia Furtak, czyli Michalina Furtak, to wokalistka i basistka, laureatka Paszportu Polityki w kategorii muzyka popularna i Fryderyka w kategorii debiut roku. Znana głównie jako członkini zespołu Tr?s.b. Razem z Tr?s.b nagrała trzy albumy: Scylla and Charybdis (2007), The Other Hand (2010) i 40 Winks of Courage (2012). Furtak brała również udział w nagraniach, wspólnie m.in. z Dr.no, Bajzlem, Lucky Fonz III i Envotion. W 2014 r. nagrała utwór Nadważkość na płytę HV/Noon, od tego momentu rozpoczęła współpracę z Piotrem Kalińskim (Hatti Vatti), tworząc z nim w 2015 r. duet pod nazwą Ffrancis.

Gitarzysta, wokalista, kompozytor, autor tekstów znany jest przede wszystkim z występów w zespole Sofa, którego był współzałożycielem. Do 2012 roku wraz z grupą nagrał trzy albumu studyjne, a także otrzymał Fryderyka w kategorii nowa twarz fonografii. W 2013 roku powołał projekt Organek. W 2014 roku nakładem wytwórni muzycznej Mystic Production ukazała się jego solowy debiut Głupi. Jest absolwentem filologii angielskiej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Kształcił się muzycznie na Akademii Muzycznej w Katowicach na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej, grając na gitarze elektrycznej.

W listopadzie 2016 ukazała się jego druga płyta Czarna Madonna. - Nowy album to z jednej strony kontynuacja platynowego debiutu, a z drugiej niezaprzeczalny krok w przód. Organek cytuje gatunki, konwencje i klisze, które zbudowały muzykę XX wieku ale też i całą zachodnią popkulturę, z której ona wyrasta. Tym razem jednak wszystko brzmi nowocześniej dzięki bardziej złożonej produkcji oraz współcześniejszym odniesieniom do tak odległych stylistyk jak punk i country - czytamy na stronie Mystic Production.

Błażej Król to jeden z najbardziej utytułowanych muzyków i tekściarzy młodego pokolenia. - Błażej Król to jednoosobowy fenomen - pisał o tym wykonawcy pisarz Jakub Żulczyk. - Najpierw w duecie UL/KR, a obecnie jednoosobowo sprawia, że termin piosenka poetyckaprzestaje się konotować w głowie polskiego słuchacza ze swetrzastym obciachem. Mieszając w jednym sosie elektronikę, ambient i wątki szeroko pojętego indie, tworzy mieszankę jedyną w swoim rodzaju. Nie wiem jak państwo, ja kupuję to w całości, a nawet odrobinę się identyfikuję, tak, jak moi rodzice kupowali i identyfikowali się z Grzegorzem Ciechowskim.

Uwagę publiczności zdobył jako wokalista i gitarzysta duetu UL/KR. Debiut z 2012 roku uznany został za płytę roku przez większość branżowych rankingów i blogosferę. W 2013 zespół wydał Ament, przejechał Polskę wzdłuż i wszerz, zaliczając przy tym najważniejsze festiwale, znów narobił zamieszania w podsumowaniach i postanowił zamrozić działalność. Chwilę później całkowicie zdobył polską publiczność płytą Nielot. Ostatni rok działalności przyniósł mu Nagrodę im. Grzegorza Ciechowskiego oraz nominację do Paszportów Polityki.

Jego najnowsze wydawnictwo Przez sen wydaje się najbardziej spójnym albumem z dotychczasowych. To płyta bardzo kameralna i oszczędna, charakteryzująca się subtelną i muzyczną pulsacją, ale daleką od potężnego i rozbuchanego brzmienia.

Błyskotliwy debiut The Dumplings w 2013 roku od razu zainteresował największe wytwórnie muzyczne w Polsce, znalazł się w rankingach na najlepszą płytę roku i zaowocował Fryderykiem w kategorii Debiut. To nowoczesna elektronika nasiąknięta głębokim basem. Intensywność emocjonalna tekstów opisujących mikrokosmos relacji międzyludzkich z perspektywy młodych ludzi. Taneczny smutek i chwytliwe melodie.

Ich najnowszy album Sea You Later jest krokiem zespołu w nowym muzycznym kierunku. Elektropopowy duet mocno stawia na elektronikę w duchu nowych brzmień, ale nie zapomina o chwytliwych piosenkach, które stały się znakiem rozpoznawczym ich twórczości.