22-latek w konstelacji gwiazd mistrzów Polski z Leszna odnalazł się całkiem nieźle. Trzeba przy tym pamiętać, że w każdym spotkaniu był tzw. doparowym, a więc zawodnikiem startującym z zewnętrznych pól, ramię w ramię z silniejszym kolegą. To może mieć znaczenie, zwłaszcza w początkowej fazie meczu. Przewidujemy, że Kurtz, a więc protegowany samego Leigh Adamsa, z każdym kolejnym rokiem w PGE Ekstralidze będzie nabierał większej ogłady. Nawet w tak znakomitym zespole jak Unia Leszno. To z pewnością jeden z najciekawszych zawodników młodego pokolenia na świecie.
Uznawany - podobnie jak Kurtz - za wielki talent. Pochodzi z Danii, a więc kraju, gdzie nadal przykłada się wagę do szkolenia młodzieży i otrzymuje konkretne wyniki. W 2015 roku Thomsen zdobył srebro mistrzostw świata juniorów oraz złoto w rywalizacji najlepszych młodzieżowców w Europie. Później jego kariera nieco wyhamowała, trzy sezony spędził w pierwszoligowym Wybrzeżu Gdańsk. Czy teraz, jako 24-latek zrobi efektowne entrée na ekstraligowe salony? Wiele zależy od przygotowania mentalnego. Thomsen znany jest bowiem z gorącej głowy.
Skromny, a skuteczny. Od lat przygotowujący się do sezonu w dalekiej Argentynie. Solidne wyczyny ligowe przyniosły mu tytuł "największej niespodzianki 2018 roku". A nie miał łatwo, startując w barwach spadkowicza z Tarnowa. Ambitnie więc postanowił zostać w PGE Ekstralidze, choć wybór klubu może nieco dziwić. Zachodzi bowiem całkiem uzasadnione prawdopodobieństwo, że powtórzy we Wrocławiu to, co spotkało Damiana Dróżdża, regularnie zastępowanego przez skuteczniejszego rezerwowego.
Dla torunianina najbliższy sezon to będzie "wóz albo przewóz". Jeśli solidnie zapunktuje, zyska uznanie w oczach trenera Marka Cieślaka. I udowodni - także sobie - że wyprowadzka z Torunia była właściwym ruchem. W przeciwnym razie może popaść w przeciętność, a to spotkało już kilku bardzo dobrze zapowiadających się żużlowców wychowanych w naszym mieście, by wspomnieć choćby Tomasza Chrzanowskiego.
W Gnieźnie bardzo żałują odejścia Bogdanowicza (na zdjęciu siedzi pierwszy z lewej). Dlaczego? Bo oprócz niezłych wyników w 1. lidze, młodzieżowiec wykazywał się wielką wolą walki. Urodzony w Szwecji, kończący po sezonie 2019 wiek juniora, żużlowiec może być objawieniem ligi. W jego przypadku gra toczy się o podwójną stawkę. Nie chodzi tylko o wynik w zbliżających się rozgrywkach, ale także o pozostanie w Get Well na dłużej w roli rezerwowego po tym, jak miejsce to zwolni świetny Jack Holder. Bogdanowicz - tak, jak jego kolega z formacji juniorskiej Igor Kopeć-Sobczyński - jest studentem. W Poznaniu jest słuchaczem anglojęzycznego kierunku pod nazwą gospodarka międzynarodowa. Będzie więc w najbliższym czasie bardzo zapracowanym człowiekiem.
Rolnicki (na zdjęciu drugi z prawej), to rówieśnik Bogdanowicza ma od niego większe doświadczenie w ekstraligowych startach. Choć jego wyniki nie zwalają z nóg (0,9 pkt/bieg), to trzeba przyznać, że tarnowianin robi systematyczne postępy. W Grudziądzu ma być liderem wśród najmłodszych zawodników. Czy w ostatnim roku jako młodzieżowiec wskoczy na jeszcze wyższy poziom? Przeprowadzka z macierzystego Tarnowa w takim punkcie kariery jest trochę ryzykowna, ale - z drugiej strony - świadczy o wysokich ambicjach młodego żużlowca.
W naszpikowanym gwiazdami Falubazie Duńczyk nie będzie miał łatwego życia. Znany jest jednak z tego, że potrafi być ważnym wsparciem drużyny z "tylnego siedzenia". Jepsen Jensen nie ma w sobie choćby krzty z żużlowego gwiazdora. Jego akcje torowe (oraz pozatorowe) rzadko bywają efektowne. Lubi raczej wymagające nawierzchnie, o co w Zielonej Górze może być jednak trudno przez fakt, że liderami są tam weterani: Nicki Pedersen oraz Piotr Protasiewicz. W przypadku ich gorszej dyspozycji, Duńczyk z powodzeniem jest w stanie godnie ich zastąpić, a średnia 2 pkt/bieg jest w jego zasięgu.
Umieszczenie już 38-letniego Szweda w tym zestawieniu może nieco dziwić. Wielu bowiem już jakiś czas temu skreśliło go jako potencjalnego lidera jakiejkolwiek ekstraligowej drużyny. Według nas najbliższy sezon - w otoczeniu młodych, utalentowanych kolegów z zespołu jak Brytyjczyk Robert Lambert, czy Wiktor Lampart - może być dla niego udany. Wraca przecież do "najlepszej ligi świata" w glorii najlepszego jeźdźca 1. ligi. Jest szansa, że przypomni sobie, jak np. jeszcze w barwach Polonii Bydgoszcz był jednym z liderów całych rozgrywek. Ale ostatni wielki sezon zaliczył sześć lat temu w barwach Falubazu.
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze