+ Przez cztery lata aktywnie pracowała w radzie miasta, ma dzięki temu wiedzę, co poprawić, co zmienić, a z czego zrezygnować. Jej program na pierwszych 100 dni rządów jest przemyślany, przykuwa uwagę. Wokół komitetu My Toruń udało jej się zgromadzić wiele interesujących osób.
- Nie udało jej się wyjść z cienia bardziej wyrazistych postaci w komitecie My Toruń, kandydatów na radnych Maciejów: Cichowicza i Karczewskiego. Podkreślając na każdym kroku, m.in. że chce zostać prezydentką momentami zapomina, że w wyborach będą głosować też mężczyźni
+ Jest wszędzie i stara się dotrzeć do jak najszerszej grupy wyborców. Raz po raz punktuje urzędującego prezydenta, domagając się m.in. roweru miejskiego i tramwaju na moście Piłsudskiego. Nawet przegrany proces wyborczy potrafił wykorzystać do promocji swojej kandydatury.
- Jako wytrawny polityk niekiedy powinien ugryźć się w język, dzięki czemu oszczędziłby sobie wizyt w sądzie. Nie udało mu się namówić do poparcia swojej kandydatury osób związanych z PO, a rozpoznawalnych w Toruniu m.in. Jana Wyrowińskiego i Grzegorza Karpińskiego.
+ Wywołał ferment, publikując listę powiązań rodzinnych i politycznych pracowników miejskich instytucji. Najsilniej ze wszystkich domagał się wprowadzenia nowinek technologicznych. Jako jedyny poszukał i przedstawił dobre pomysły swoich kontrkandydatów.
- Kampanię rozpoczął z przytupem, potem zabrakło mu energii, ale też wsparcia - kandydaci jego komitetu do rady miasta są zupełnie niewidoczni. Zdarzało mu się nie odpowiedzieć na pytania podczas debat, nie powiodła się jego próba prześwietlenia finansów hali na Bema.
+ Do niedawna praktycznie anonimowa postać w mieście, w wyborach na prezydenta Torunia zyskała poparcie ruchu Kukiz'15, trzeciej siły w Sejmie. Udało się jej zaistnieć w kilku debatach. To pozytywny przykład, że polityka jest dla wszystkich. Brawo!
- Trudno powiedzieć, jaka jest je wizja Torunia. Mało merytoryczna i przekonująca. Ogranicza się do sloganów, dużo energii włożyła w przedstawianie pomysłu na port rzeczny w naszym mieście, który według dokumentów wojewódzkich jest planowany, ale pod Bydgoszczą.
+ Nie prowadzi agresywnej kampanii, nie skacze do gardeł przeciwników i nie wyciąga brudów. Trudniej znaleźć jakiś punkt jego programu zasługujący na szczególną uwagę, a dla części elektoratu najistotniejszym plusem będzie zapewne przynależność partyjna tego kandydata.
- Wydaje się, że jego celem nie jest zwycięstwo z Michałem Zaleskim, a zagospodarowanie głosów tych, którzy w wyborach kierują się tylko sympatią do PiS. Obiecywał kilka niewielkich inwestycji, nie widać go na plakatach, swojej aplikacji mobilnej nie aktualizuje.
+ Merytoryczny do bólu, znajomość miejskich finansów i doświadczenie sprawia, że podczas debat nie daje się zapędzić w kozi róg. Jeszcze kilka tygodni temu był przeciwnikiem budowy mostu tymczasowego, gdy inni zaczęli obiecywać taką inwestycję, zmienił zdanie.
- Za jego poprzednich kadencji wybudowano nowy most, Jordanki i salę na Bema. Teraz prezydent częściej podkreśla dotychczasowe osiągnięcia niż obiecuje nowe. Praktycznie zdominował kampanię swojego komitetu nie dając dojść do głosu innym.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
